تأثیر یک دوره‌ی ورزش‌ درمانی در آب بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، گروه نورولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: پارکینسون یکی از شایع‌ترین بیماری‌های تخریب سیستم عصبی مرکزی است که بیشتر متمرکز بر گروه سنی سالمندان است. به دلیل گستردگی اختلالات و عوارض ناشی از این بیماری، مبتلایان به آن با مشکلات زیادی رو به رو می‌شوند. برخی از این مشکلات عبارت از دشواری در راه رفتن، گام برداشتن، تغییر جهت دادن، جابه‌جایی، عدم تعادل و قامت خمیده می‌باشد که بر اعمال روزانه‌ی بیماران مانند نشستن و برخاستن، لباس پوشیدن و بهداشت فردی تأثیر منفی دارد. هدف از این پژوهش، بررسی اثر یک دوره برنامه‌ی تمرینی ورزش در آب بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون بود. روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد بود. جامعه‌ی آماری این تحقیق را کلیه‌ی بیماران مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به مطب متخصصین مغز و اعصاب شهر اصفهان تشکیل دادند. تعداد 20 زن مبتلا به پارکینسون به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 بیمار) و شاهد (10 بیمار) قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه ورزش‌درمانی در آب به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای به انجام فعالیت در آب پرداختند، در حالی که بیماران گروه شاهد در این مدت فقط پی‌گیری شدند و جز درمان‌های دارویی، هیچ فعالیت بدنی مؤثری را تجربه ننمودند. در ابتدا و انتهای دوره، تعادل بیماران توسط مقیاس تعادلی Berg ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA در سطح 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه بهبود معنی‌داری در نمرات تعادل گروه تجربی نسبت به پیش از دوره‌ی تمرینی یافت شد (05/0 > P)، در حالی که در گروه شاهد تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (05/0 P ≥). در مقایسه با گروه شاهد، نمرات تعادل گروه تجربی پس از هشت هفته ورزش ‌درمانی در آب افزایش معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که ورزش‌درمانی در آب می‌تواند به عنوان یک روش درمانی مفید و مؤثر در جهت بهبود تعادل و به دنبال آن بهبود در عملکرد روزانه‌ی بیماران مورد استفاده قرار گیرد. واژگان کلیدی: بیماری پارکینسون، ورزش در آب، تعادل

عنوان مقاله [English]

Effects of an 8-Week Aquatic Exercise Training on Balance in Patients with Parkinson's Disease

نویسندگان [English]

  • Mehdi Kargarfard 1
  • Ahmad Chitsaz 2
  • Somayeh Azizi 3
1 Associate Professor, Department of Sport Physiology, School of Physical Education and Sport Sciences, The University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Department of Sport Physiology, School of Physical Education and Sport Sciences, The University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Parkinson's disease is one of the most common central nervous system damaging diseases which mainly affects the elderly. The variety of disorders and complications associated with the disease puts the patients in so much trouble. Some of these problems include difficulty in walking and taking steps, veer, displacement, imbalance, and bent posture. Such problems have a negative effect on patients' daily functions like sitting and getting up, dressing, and personal hygiene. The purpose of this study was to survey the effects of an exercise training program in water on balance among patients with Parkinson's disease. Methods: The present quasi-experimental study used a pretest-posttest control group design. The statistical society included all Parkinson's disease patients who had referred to neurologists in Isfahan, Iran. A total number of 20 female patients were purposefully and voluntarily selected and randomly allocated to the experimental and control groups (n = 10 in each group). Subjects in the experimental group performed three 60-minute sessions of aquatic exercise therapy per week for 8 weeks. During the same period, the control group only received medications and was followed up. In the beginning and at the end of the period, the patients' balance was assessed by Berg balance score. Data was analyzed using analysis of covariance (ANCOVA) at a significance level of P ≤ 0.05. Findings: In this study, balance scores of the experimental group significantly improved after the exercise period (P ≤ 0.05). However, there was no significant change in the control group (P ≥ 0.05). In addition, after 8 weeks of aquatic exercise training, balance scores of the experimental group showed a significant increase compared to the control group (P ≤ 0.05). Conclusion: The results showed that exercise therapy in water can be used as a useful and effective method to improve balance and in turn daily functioning of Parkinson's disease patients. Keywords: Parkinson's disease, Exercise training in water, Balance