نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نورولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دستیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نورولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نرولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
دانشیار، گروه رادیولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5
استاد، مرکز تحقیقات علوم رفتاری اصفهان و گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
6
استاد، مرکز تحقیقات علوم اعصاب اصفهان و گروه نورولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
7
استاد، مرکز تحقیقات علوم اعصاب اصفهان و گروه جراحی اعصاب، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
8
دانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده
مقدمه: تا کنون مطالعات اندکی به بررسی عوامل مؤثر در پیشآگهی بیماران دارای صرع ناشی از تومور مغزی پرداختهاند و اغلب مطالعات، عوامل پیشبینی کنندهی بازده را در کل جمعیت بیماران صرع بررسی کردهاند. همچنین، از میان مطالعات اندک روی بیماران صرع ناشی از تومور مغزی، مطالعهای به طور جامع و کامل همهی این عوامل را مورد بررسی قرار نداده است. بنابراین، انجام مطالعهای با بررسی کل عوامل پیشنهاد شده در پیشآگهی در این دستهی خاص از بیماران مبتلا به صرع، ضروری به نظر میرسید. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل پیشگویی کنندهی احتمالی برای بازده جراحی صرع در صرع ناشی از تومور مغزی و بررسی دقت این عوامل بود.روشها: در این مطالعه، بیماران مبتلا به صرع با تومور مغزی که در فاصلهی زمانی 93-1386 در مرکز صرع بیمارستان آیتاله کاشانی اصفهان تحت جراحی قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. این بیماران، پس از بررسیهای لازم قبل از عمل، مورد جراحی تومور به همراه حاشیهای از بافت مغزی صرعزا قرار گرفتند. پس از جراحی، بیماران برای 57-24 ماه به صورت سرپایی پیگیری شدند و به دو دستهی با بازده مطلوب و بازده نامطلوب جراحی تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک و سابقهی بالینی، ویژگیهای تشنج و ویژگیهای تومور جهت یافتن عوامل پیشگوی ممکن بین دو گروه مقایسه شدند.یافتهها: 35 بیمار (17 مرد و 18 زن) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 8/22 سال (با محدودهی 45-8 سال) بود. بیشتر بیماران (0/68 درصد) تومور در لوب گیجگاهی داشتند و پس از آن، لوب پیشانی محل تومور در بیشتر بیماران بود. گانگلیوگلیوما، شایعترین نوع تومور بود که در 9/62 درصد بیماران دیده شد و پس از آن، آستروسیتوما شایع بود. ارتباط مثبت بین بازده مطلوب و مرد بودن، شروع تشنج در سن پایینتر، دورهی طولانیتر تشنج، فرکانس بالای تشنج، وجود تومور در نیمکرهی راست، تومور نوع گانگلیوگلیوما و فراگیری ثانویهی تشنج، وجود داشت، اما این ارتباط معنیدار نبود. همچنین، مشخص شد که سابقهی ضربه به سر و عفونت مغزی، سابقهی تب و تشنج، سابقهی فامیلی صرع، وجود تومور در لوب گیجگاهی، داشتن اورا، تجربهی چند نوع تشنج و امواج اسپایک یکطرفه در نوار مغز قبل از جراحی، با بازده نامطلوب همراه بودند؛ هر چند این ارتباط معنیدار نبود (05/0 < P).نتیجهگیری: در این مطالعه، عاملی که به طور معنیداری نتیجهی جراحی را پیشگویی کند، به دست نیامد؛ هر چند عواملی نظیر جنس مرد، سن پایین هنگام شروع تشنجها، مدت بیشتر دورهی بیماری، فرکانس بالاتر تشنجها قبل از جراحی، درگیری نیمکرهی راست، نوع گانگلیوگلیوما در بافتشناسی تومور و فراگیری ثانویهی تشنج، با پیشآگهی بهتری همراه بودند و عواملی مثل سابقهی ضربه به سر، عفونت مغزی، سابقهی صرع در افراد خانواده، تومور لوب گیجگاهی، وجود اورا، وجود همزمان چند نوع تشنج، امواج صرعی از لوب گیجگاهی در نوار مغز قبل از جراحی، با پیشآگهی بدی همراه بودند. مطالعات با شمار بیشتری از بیماران جهت بررسی این نتایج توصیه میگردد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Predictors for Surgical Outcome in Patients with Tumor-Associated Epilepsy
نویسندگان [English]
-
Jafar Mehvari-Habibabadi
1
-
Bagher Zaki
2
-
Shervin Badihian
3
-
Navid Manouchehri
3
-
Reza Basiratnia
4
-
Majid Barekatain
5
-
Mohammad Zare
6
-
Houshang Moein
7
-
Amirali Mehvari-Habibabadi
8
1
Associate Professor, Isfahan Neurosciences Research Center AND Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Resident, Isfahan Neurosciences Research Center AND Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Student of Medicine, Isfahan Neurosciences Research Center AND Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Associate Professor, Departments of Radiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5
Professor, Behavioral Sciences Research Center AND Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
6
Professor, Isfahan Neurosciences Research Center AND Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan Iran
7
Professor, Isfahan Neurosciences Research Center AND Department of Neurosurgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan Iran
8
Student of Medicine, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
چکیده [English]
Background: This study aimed to evaluate possible predictors for postoperative outcome in patients with tumor-associated epilepsy.Methods: In this study, patients with tumor-associated epilepsy who were candidates for epilepsy surgery were included. After required presurgical evaluations, they underwent surgical resection of the tumor. Patients were followed 24-57 months after the surgery and were divided to two groups of seizure-free and not-seizure-free. Demographic data, medical history, seizure characteristics and tumor features were compared between the two groups to find possible predictors.Findings: Thirty-five patients (17 men and 18 women) with the mean age of 22.8 years (8 to 45 years) were enrolled this study. Most of the patients had temporal lobe tumors (68.0%) followed by frontal and parietal lobe tumors. Ganglioglioma was seen in 62.9% of the patients, followed by astrocytoma and dysembryoplastic neuroepithelial tumour (DNET). We found a non-significant positive correlation between better surgical outcome and being male, younger age at epilepsy onset, longer duration of epilepsy, more seizure frequency, tumors in right hemisphere, tumor type of ganglioglioma, and seizures with secondary generalization. Furthermore, we found that history of head trauma, infection of centeral nervous system (CNS), febrile convulsion, natural vaginal delivery, familial history of epilepsy, tumors in temporal lobe, having auras, developing more seizure types and ipsilateral temporal spikes on preoperative electroencephalogram (EEG) were associated with worst surgical outcome (P > 0.05 for all).Conclusion: In this study, we found no statistically significant predicting factor for surgical outcome; however, we found that being male, smaller ages at seizure onset, longer duration of epilepsy, higher seizure frequency before surgery, involvement of right hemisphere, ganglioglioma, and secondary generalization are more seen in patients with better surgical outcome while history of head trauma, CNS infection, family history of epilepsy, temporal lobe tumors, presence of aura, having multiple types of seizures, and epileptic discharges from temporal lobe in preoperative EEG were seen more in patients with poor outcome. Studies with larger sample sizes are suggested to confirm these findings.
کلیدواژهها [English]
-
Tumor-associated epilepsy
-
Predictors
-
Postoperative outcome
-
Epilepsy surgery