تأثیر مکمل ویتامین D در بیماران مبتلا به نارسایی سیستولی بطن چپ

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 متخصص، گروه قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

2 2 دانشیار، گروه قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، گروه غدد و متابولیسم، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

4 استادیار، گروه قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: نارسایی مزمن قلبی، بیماری شایع و جدی با میزان مرگ و میر بالا به عنوان یک مشکل بزرگ بهداشتی باقی‌مانده است. بیماران مبتلا، دچار کاهش در سطح 25(OH)D می‎باشند و به نظر می‌رسد سطح ناکافی ویتامین D از عوامل مؤثر در پاتوژنز این بیماری ‎باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تأثیر ویتامین D بر عملکرد سیستولی بطن چپ و وضعیت NYHA فانکشن کلاس در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی شاهددار و دو سوکور از بین بیماران مبتلا به نارسایی قلب مراجعه کننده طی مدت 6 ماه، تعداد 110 بیمار که بر اساس علائم قلبی مطابق با طبقه‎بندی NYHA، فانکشن کلاس III و یا کمتر بودند و LVEF کمتر از 45 درصد داشتند، به طور تصادفی منظم به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. در ابتدا و پایان مطالعه، با انجام اکوکاردیوگرافی LVEF و حجم‎های بطن چپ تعیین شد، سطح سرمی 25(OH)D، Alb، Cr، Ca++ و P بررسی و فانکشن کلاس بیماران بر اساس طبقه‎بندی NYHA فانکشن کلاس بررسی گردید. در طول مدت مطالعه، بیماران گروه مورد به صورت هفتگی یک کپسول 000/50 واحد ویتامین D3 و گره شاهد یک کپسول دارونما دریافت ‎کردند. به هر دو گروه مکمل کلسیم کربنات mg 500 روزانه داده شد. جهت مقایسه‌ی میانگین تغییرات LVEF بین دو گروه از آزمون t مستقل و در هر گروه از آزمون Paired-t و برای مقایسه‌ی تغییرات فانکشن کلاس بین دو گروه از آزمون Mann-Whitney در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: 81 بیمار مطالعه را تکمیل کردند. مکمل ویتامین D میانگین سطح سرمی 25(OH)D را در حد ng/ml 9/33 افزایش داده بود (001/0 > P)؛ در گروه شاهد افزایش میانگین سطح سرمی ویتامین D برابر با ng/ml 2/6 بود (05/0 < P). پس از 6 ماه درمان، LVEF در گروه شاهد و در گروه مورد هر دو به صورت معنی‎دار افزایش یافته بود ولی بهبود LVEF در گروه مورد بیش از گروه شاهد بود (05/0 > P). وضعیت فانکشن کلاس NYHA در گروه مورد بهبود داشت (05/0 > P) ولی در گروه شاهد ثابت مانده بود (05/0 < P). نتیجه‌گیری: ویتامین D3 عملکرد سیستولی بطن چپ بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مزمن و نیز وضعیت فانکشن کلاس این بیماران را بهبود داد و ممکن است بتواند به عنوان درمان مکمل در کنار سایر درمان‎های رایج نارسایی قلب در آینده به کار آید. واژگان کلیدی: نارسایی قلب، ویتامین D، عملکرد سیستولی بطن چپ.    

عنوان مقاله [English]

Vitamin D Supplementation Effects in Patients with Heart Failure

نویسندگان [English]

  • Maryam Kerdegari 1
  • Mohammad Garacyaraghi 2
  • Mansoor Siavash 3
  • Ali Poormoghaddas 4
1 Cardiologist, Department of Cardiology, School of Medicine, Isfahan University of Sciences, Isfahan, Iran.
2 Associate Professor, Department of Cardiology, Department of Cardiology, School of Medicine, Isfahan University of Sciences, Isfahan, Iran
3 Assistant Professor, Department of Endocrinology and Metabolism, School of Medicine, Isfahan University of Sciences, Isfahan, Iran.
4 Assistant Professor, Department of Cardiology, Department of Cardiology, School of Medicine, Isfahan University of Sciences, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Background: Low vitamin D status may contribute to pathogenesis of congestive heart failure. We evaluated the effect of vitamin D supplementation on the left ventricular function and the NYHA Functional class of chronic heart failure patients. Methods: This double–blind, randomized, placebo–controlled trial was performed during Oct 2007 until Aug 2008 in Chamran and Noor Hospitals, Isfahan, Iran. One hundred and ten patients randomly received 50’000 IU vitamin D3/w plus 500 mg Ca/d [case group] or placebo plus 500 my Ca/d [control group] for 6 months. Biochemical variables, LVEF and NYHA Functional class status were assessed at baseline and after 6 months. Findings: Eighty two patients completed the study. Vitamin D supplementation increased the mean of 25-Hydroxyvitamin D concentration by 33.9 ng/ml (P < 0.001); whereas placebo treatment was associated with an increase of only 6.2 ng/ml (P > 0.05). After 6 months treatment, the case and control groups showed improvement in left ventricular ejection fraction values and also left ventricular end-systolic volume; the extent of changes between two groups has significant difference (P < 0.05). The NYHA class improved in the case group but remained constant in the control group. Conclusion: Vitamin D3 improved left ventricular function and NYHA class in chronic heart failure (CHF) patients and might serve as a new agent for the future treatment of the disease. Key words: Congestive heart failure, Vitamin D, Left ventricular ejection fraction.