بررسی میزان شیوع جهش JAK2 V617Fو ارتباط این جهش با یافته‌های آزمایشگاهی و بالینی در بیماران مبتلا به نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو مزمن

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 استادیار، گروه پاتولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

2 کارشناس ارشد هماتولوژی و بانک خون، دانشکده‌ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

3 استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده‌ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

4 استادیار مرکز تحقیقات خون، انکولوژی و پیوند مغز استخوان، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

5 کارشناس ارشد هماتولوژی و بانک خون، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

6 استاد، مرکز تحقیقات خون، انکولوژی و پیوند مغز استخوان، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

7 دانشیار، مرکز تحقیقات خون، انکولوژی و پیوند مغز استخوان، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

چکیده

مقدمه:
در سال 2005، چندین گروه شیوع بالایی از جهش V617F (G→T) را در ژن تیروزین کیناز JAK2 در نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) شناسایی کردند. در مطالعه‌ی حاضر میزان شیوع این جهش و ارتباط آن با یافته‌های آزمایشگاهی و بالینی در بیماران مبتلا به این نئوپلاسم‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت.

روش‌ها:
جهش JAK2 V617F با روش سیستم تکثیر متزلزل جهش‌ها (ARMS-PCR) در 92 بیمار با تشخیص جدید یا در حال درمان مبتلا به نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) از طریق نمونه گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها:
جهش در 6/86 درصد (30/26) بیماران پلی‌سیتمی ورا، 6/46 درصد (15/7) بیماران ترومبوسیتمی اولیه، 5/61 درصد (13/8) بیماران میلوفیبروز اولیه و 14 درصد (34/4) بیماران لوسمی میلوئید مزمن شناسایی شد. بیماران جهش مثبت پلی‌سیتمی ورا، میزان گلبول‌های سفید بالاتری داشتند (03/0 = P). به علاوه، از 26 بیمار پلی‌سیتمی ورا JAK2 مثبت، 16 بیمار زن بودند و 17 بیمار اسپلنومگالی داشتند. یک بیمار پلی‌سیتمی ورا به طور هم‌زمان دارای جهش JAK2 و ناهنجاری کروموزومی فیلادلفیا بود. در سایر گروه‌ها تفاوت قابل توجهی یافت نشد. وجود جهش توسط روش Sequencing مورد تأیید قرارگرفت.

نتیجه‌گیری:
این یافته‌ها بیان می‌کند که تشخیص جهش JAK2 V617F نه تنها دارای اهمیت تشخیصی است بلکه در درمان بیماری‌های نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو مزمن (MPNs) از طریق داروهای مهار کننده‌ی مسیر STAT/JAK نقش دارد.

واژگان کلیدی:
جهش JAK2، نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو، سیستم تکثیر متزلزل جهش‌ها.

عنوان مقاله [English]

Evaluation of JAK2 V617F Mutation and Correlations of This Mutation with Clinical and Laboratory Findings in Patients with Myeloproliferative Neoplasms

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Nadali 1
  • Shirin Ferdowsi 2
  • Nahid Einollahi 3
  • Seyed Ali Asadollah Mousavi 4
  • Bahram Chahardouli 5
  • Golamreza Togheh 4
  • Kamran Alimoghaddam 4
  • Ardeshir Ghavamzadeh 6
  • Seyed Hamidollah Ghaffari 7
1 Asistant Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
2 MSc, School of Allied Health Sciences, Tehran University of Medical Sciences, Tehran
3 Assistant Professor, School of Allied Health Sciences, Tehran University of Medical Sciences, Tehran
4 Assistant Professor, Department of Hematology-Oncology and BMT Research Center, Shariati Hospital, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran
5 MSc, School of Medicine, University of Tarbiat Modares, Tehran
6 Professor, Department of Hematology-Oncology and BMT Research Center, Shariati Hospital, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran
7 Associate Professor, Department of Hematology-Oncology, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran
چکیده [English]

Background: In 2005, multiple groups identified a high frequency of the V617F (G→T) mutation in the tyrosine kinase gene JAK2 in myeloproliferative neoplasms. In this study, we evaluated prevalence of JAK2 mutation and it’s clinical and laboratory correlates in patients with myeloproliferative neoplasms (MPNs).

Methods: The JAK2 mutation was investigated with ARMS-PCR in 92 patients with myeloproliferative neop-lasms by simple randomized sampling.

Findings: The JAK2 V617F mutation was detected in 86.6% (26/30) of patients with polycythemia vera, 46.6% (7/15) of patients with essential thrombocythemia, 61.5% (8/13) of patients with idiopathic myelofibrosis, and 14% (4/34) of patients with chronic myeloid leukemia. Polycythemia vera patients carrying the mutation dis-played a higher levels of WBC (P = 0.03); 61.5% (16/26) of these patients were female and 17 patients had sple-nomegaly. One patient had simultaneously JAK2 V617F mutation and Philadelphia chromosome. The differences in other groups were not significant. The mutation was confirmed by sequencing.

Conclusion: These correlations imply that detection of this mutation will not only have a diagnostic value, but also a role in treatment given the development of STAT/JAK pathway inhibiting drugs.

Keywords: JAK2 V617F mutation, myeloproliferative neoplasms, ARMS-PCR.