بررسی اثربخشی استات روی 2/1 درصد موضعی در درمان خارش و اریتم بیماران سبورئیک درماتیت تحت درمان با محلول کتوکونازول 2 درصد

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 دانشیار، مرکزتحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: درماتیت سبورئیک یک بیماری مزمن است که در بعضی موارد، با وجود درمان مناسب، علایم بیمار ادامه می‌یابد. از این رو، هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثربخشی استات روی 2/1 درصد و تأثیر آن در درمان سبورئیک درماتیت بود.روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور بود. جامعه‌ی آن شامل بیماران درماتیت سبورئیک نواحی صورت و اسکالپ که به درمانگاه‌های پوست وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه نمودند، بودند. 60 نمونه وارد مطالعه و به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. برای گروه شاهد، درمان درماتیت سبورئیک شامل محلول کتوکونازول 2 درصد + محلول دارونما و برای گروه مورد، محلول کتوکونازول 2 درصد + محلول استات روی 2/1 درصد تجویز شد. بیماران روزانه یک مرتبه به مدت 4 هفته تحت درمان بودند و قبل و بعد از درمان، بر اساس پرسش‌نامه‌ی سنجش میزان خارش و اریتم بیمار، که توسط پزشک معالج تکمیل شد، مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین نمره‌ی خارش قبل از آزمون در گروه مورد، 41/2 ± 63/2 و در گروه شاهد 35/2 ± 57/2 و میانگین نمره‌ی خارش بعد از آزمون در گروه مورد 70/0 ± 05/1 و در گروه شاهد 07/1 ± 59/1 گزارش شد. اریتم قبل از آزمون در گروه مورد 43/0 ± 23/1 و در گروه شاهد 58/0 ± 07/1 و بعد از آزمون در گروه مورد 63/0 ± 66/0 و در گروه شاهد 62/0 ± 66/0 گزارش شد. بر اساس آزمون t، تفاوت خارش بین گروه‌های مورد و شاهد، معنی‌دار بود (050/0 > P) و از نظر اریتم، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (050/0 < P).نتیجه‌گیری: هر چند می‌توان توصیه کرد استات روی 2/1 درصد در درمان بیماری استفاده شود تا بتوان با کاهش علایم ناشی از این بیماری، کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید، اما بهتر است اثرات این ترکیب بر سایر علایم نظیر پوسته‌ریزی نیز سنجیده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the Effectiveness of Topical Zinc Acetate 1.2% for Pruritus and Erythema of Seborrheic Dermatitis in Patients under Treatment with Ketoconazole 2% Solution

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Mokhtari 1
  • Gita Faghihi 2
  • Shadi Golchin 3
  • Sayed Mohsen Hosseini 4
  • Mohammad Ali Nilfroushzadeh 5
1 Assistant Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center AND Department of Dermatology, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
2 Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center AND Department of Dermatology, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
3 Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan university of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center, Department of Biostatics and Epidemiology, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
5 Associate Professor, Skin and Stem Cell Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background: Seborrheic dermatitis is chronic disease and in some cases despite an appropriate treatment, symptoms continue, therefore the aim of this study was evaluation of the effectiveness of topical zinc acetate in treatment of seborrheic dermatitis.Methods: This was a single blinded randomized clinical trial and study population consisted of 60 patients with seborrheic dermatitis in face or skull referring to dermatology clinics affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. Patients were divided to two groups; first groups received Ketoconazole 2% solution and a placebo solution while the second group received both ketoconazole 2% solution and zinc acetate 1.2% solution. After collecting data, SPSS software was used for data analysis via t test and chi-square.Findings: The results of this study shows this medication significantly improved pruritus but was ineffective for erythema. Before this test, pruritus  in case group was 2.63±  2.41 and in control group was 2.57 ± 2.35 and after treatment pruritus in case group was 1.05 ± 0.70 and in control group was 1.59 ± 1.07, which according to the test, significant difference was observed between groups using chi-square test (P < 0.05). Before test, erythema in case group was 1.23±  0.43 and in control group was 1.07 ± 0.58 and after treatment in case group was 0.63 ± 0.66 and in control group was 0.66  ±0.62, there was no significant difference between the two groups (P > 0.05).Conclusion: The results of this study encourage using zinc acetate1.2% in the treatment of seborrheic dermatitis so we can improve the quality of life of patients by decreasing pruritus and also this study suggests to measure other effects of zinc acetate on other symptoms such as Scaling.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Seborrhea dermatitis
  • Ketoconazole
  • Zinc acetate

مراجع

  1. Gary G. Optimizing treatment approaches in seborrheic dermatitis. J Clin Aesthet Dermatol 2013; 6(2): 44-9.
  2. Bolognia JL, Jorizzo JL, Rapini RP. Dermatology. 2nd ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2008. p. 197-200.
  3. Holden CA, Berth-Jones J. Eczema, lichenification, prurigo and erythroderma. In: Burns T, Breathnach S, Cox N, Griffiths C, editors. Rook's textbook of dermatology. 7th ed. Hoboken, NJ: Willey; 2004. p. 699-754.
  4. Ozturk P, Arican O, Belge KE, Karakas T, Kabakci B. Oxidative stress in patients with scalp seborrheic dermatitis. Acta Dermatovenerol Croat 2013; 21(2): 80-5.
  5. Reygagne P, Poncet M, Sidou F, Soto P. Clobetasol propionate shampoo 0.05% in the treatment of seborrheic dermatitis of the scalp: results of a pilot study. Cutis 2007; 79(5): 397-403.
  6. Joshi VV. Stress: From burnout to balance. 1st ed. London, UK: SAGE Publications; 2005.
  7. Attarzadeh Y, Asilian A, Shahmoradi Z, Adibi N. Comparing the efficacy of Emu oil with clotrimazole and hydrocortisone in the treatment of seborrheic dermatitis: A clinical trial. J Res Med Sci 2013; 18(6): 477-81.
  8. Shin H, Kwon OS, Won CH, Kim BJ, Lee YW, Choe YB, et al. Clinical efficacies of topical agents for the treatment of seborrheic dermatitis of the scalp: a comparative study. J Dermatol 2009; 36(3): 131-7.
  9. Guillard O, Fauconneau B, Piriou A, Pineau A. In vitro study of the antiseborrheic activity of zinc L-cysteate, a novel zinc compound, on rat preputial gland. Pharmacology 1997; 55(1): 54-8.
  10. Bolognia JL, Jorizzo JL, Schaffer JV. Dermatology. 3rd ed. Philadelphia, PA: Saunders; 2012.
  11. Hoseni MN. Comparison of oral and topical ketoconazole in patients with seborrheic dermatitis resistant [Thesis]. Shiraz, Iran: Shiraz University of Medical Sciences; 2000. p. 77. [In Persian].
  12. Herizchi H, Babaie Nejad S, Saniee S. Comparing the Efficacy of topical terbinafine 1% cream with topical ketoconazole 2% cream and placebo in the treatment of facial seborrhoeic dermatitis. Med J Tabriz Univ Med Sci 2012; 34(1): 103-8. [In Persian].
  13. Bagherikia F, Behzadpour MA, Gharebaglo M, Chavoshi ZS. Comparison of two methods seborrhea dermatitis to topically and locally-food. 8th Annual Congress of Eastern Medical Sciences Student; 2012 Nov 14-15; Bojnord, Iran.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 34، شماره 378 - شماره پیاپی 378
خرداد و تیر 1395
صفحه 362-366

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 30 آذر 1394
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار