بررسی شیوع قارچ مخمری کاندیدا در پوست و ضایعات آکنه در بیماران

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران

2 دانشیار، گروه پوست‏، دانشکده‌ ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

3 کارشناس ارشد، گروه انگلشناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده‌ ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

4 استادیار، گروه قارجشناسی پزشکی، دانشکده‌ ی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران

5 استاد، گروه انگلشناسی و قارچشناسی پزشکی‏، دانشکده‌ ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

چکیده

مقدمه: کاندیدا از اعضای فلور طبیعی پوست انسان است و علت طیف وسیعی از عفونت‌های پوستی تحت عنوان کاندیدیاز جلدی می‌باشد. با توجه به پاتوژنز آکنه، فاکتور‌های مستعدکننده و عوامل میکروبی درگیر در ایجاد آن و اساس بیماری‌زایی قارچ مخمری کاندیدا برای ایجاد بیماری در پوست، در این مطالعه بیماران با تظاهرات آکنه را از نظر حضور کاندیدا در پوست و ضایعات آکنه و تعیین نقش احتمالی کاندیدا در ایجاد آکنه مورد بررسی قرار گرفتند. روش‌ها: در این مطالعه 125 بیمار (70 زن و 55 مرد) مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌ها از سطح و محتویات داخل ضایعه‌ی آکنه‌ی بیماران تهیه گردید. آزمایش میکروسکوپی مستقیم نمونه‌ها با هیدروکسید پتاسیم 20 درصد و کالکوفلوئوروایت و نیز کشت نمونه‌ها روی محیط سابورودکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل انجام شد. با روش‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک شامل کشت روی محیط کروم آگار کاندیدا، تست لوله‌ی زایا، تست تولید کلامیدوسپور روی محیط کورن میل آگار، رشد در دمای 45 درجه‌ی سانتی‌گراد و تست مصرف قندها با کیت شناسایی HiCandida (HiMedia, Mumbai, India) گونه‌های کاندیدای شناسایی شدند. یافته‌ها: در بررسی مستقیم میکروسکوپی 6/45 درصد بیماران از نظر حضور سلول مخمری در نمونه‌های برداشت شده از محتویات داخل آکنه مثبت بودند. در 45 مورد (36 درصد) کشت نمونه‌ها از نظر رشد کلنی کاندیدا مثبت شد. از این تعداد 11 مورد (4/24 درصد) مربوط به محتویات خارج شده از داخل ضایعه‌ی آکنه و 34 مورد (6/75 درصد) مربوط به نمونه‌های برداشت شده از سطح آکنه بود. کاندیدا پاراپسیلوزیس (2/27 درصد) و کاندیدا کروزئی (4/29 درصد) به ترتیب شایع‌ترین گونه‌های جدا شده از نمونه‌های برداشت شده از محتویات داخل ضایعه و سطح آکنه بودند. در 5 مورد (1/11 درصد) نمونه‌های برداشت شده از سطح و داخل ضایعات آکنه هم‌زمان از نظر حضور کاندیدا مثبت بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه‌ی حاضر می‌توان استنتاج نمود که فلور طبیعی کاندیدای پوست هم می‌تواند در اتیولوژی آکنه مد نظر قرار گیرد. پیشنهاد می‌شود جهت بررسی بیشتر در این زمینه تحقیقات وسیع‌تر با جمعیت بیشتر و اهداف اختصاصی‌تر به عمل آید. واژگان کلیدی: کاندیدا، آکنه، میکروفلور پوست

عنوان مقاله [English]

The Prevalence of Candida in Skin and Acne Lesions of Patients in Sari, Iran

نویسندگان [English]

  • Tayebeh Etezadi 1
  • Zohreh Hajheydari 2
  • Ali Reza Kalarestaghi 3
  • Ayatollah Nasrollahi Omran 4
  • Tahereh Shokohi 5
  • Mohammad Taghi Hedayati 5
1 Department of Microbiology, Islamic Azad University, Tonekabon Branch, Tonekabon, Iran
2 Associate Professor, Department of Dermatology, School of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
3 Department of Medical Mycology and Parasitology, School of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
4 Assistant Professor, Department of Medical Mycology, School of Medicine, Islamic Azad University, Tonekabon Branch, Tonekabon, Iran
5 Professor, Department of Medical Mycology and Parasitology, School of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
چکیده [English]

Background: Candida is a member of normal flora of human skin and mucosa which cause a wide range of skin infections as cutaneous candidiasis. Considering the pathogenesis of acne, predisposing factors and microbial agents which involve in acne, and the pathogenicity of Candida in causing skin diseases, this study evaluated the prevalence of Candida in skin and acne lesions of patients to analyze its probable role in acne. Method: A total number of 125 patients (70 females and 55 males) enrolled in this study. The samples were collected from inside and surface of acne lesions. Direct microscopic examination was performed with 20% potassium hydroxide (KOH) + calcofluor white (CFW). The collected samples were also cultured on Sabouraud's dextrose agar with chloramphenicol (SC). The isolated species were identified by morphologic and physiologic methods such as culture on chrome agar Candida media, germ tube test, chlamydospore forming test on cornmeal agar media, growth in 45˚c, and sugar assimilation test with HiCandida identification kit (HiMedia, Mumbai, India). Findings: Among all collected samples from inside of acne lesions, 45.6% were positive for yeast cells in direct microscopic examination. Moreover, 45 samples (36.0%), 11 cases (24.4%) from inside of acne lesions and 34 cases (75.6%) from skin surface, were positive for Candida colony growth in culture. Candida parapsilosis and Candida krusei were the most frequent isolated species from inside of acne lesions and skin surface, respectively. In 5 cases (11.1%), Candida was simultaneously found in both inside of acne lesions and skin surface samples. Conclusion: According to the results of our study, Candida is a normal flora of skin which can be considered in the etiology of acne. We also recommend further studies with a larger sample size and specific aims in the future. Keywords: Candida, Acne, Skin microflora