نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
2
دستیار، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
3
استادیار، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان گلستان، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران.
4
استادیار، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
5
استاد، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
6
استادیار فیزیک پزشکی، گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، بخش رادیوتراپی و آنکولوژی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
چکیده
مقدمه:هر چند درماتیت حاد ناشی از رادیوتراپی یک عارضهی شایع رادیوتراپی میباشد، در حال حاضر اجماع کلی در مورد پیشگیری یا درمان انتخابی برای این عارضه وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر درمانی و عوارض جانبی عسل موضعی در درمان درماتیت ناشی از رادیوتراپی بود.روشها: تعداد 90 بیمار مبتلا به سرطان پستان که تحت جراحی ماستکتومی رادیکال تعدیل شده، متعاقب آن رادیوتراپی خارجی کبالت (50-48 گری) قفسه سینه قرار گرفته و دچار درماتیت درجهی 2 تا 3 ناشی از رادیوتراپی شده بودند، به طور تصادفی تحت درمان با شستشوی روزانه (گروه 1)، پماد عسل موضعی همراه با شستشوی روزانه (گروه 2) یا پماد هیدروکورتیزون 1 درصد همراه با شستشوی روزانه (گروه 3) در محل درماتیت قفسهی سینه قرار گرفتند. برای مدت سه هفته، سطح درماتیت خیس، شدت علائم بیمار مثل خارش، درد، ترشح و سوزش در انتهای هر هفته پیگیری ثبت شد. کارایی و عوارض جانبی، اهداف اولیه و ثانویه مطالعه بودند.یافتهها: میانگین سنی در گروهای 1، 2 و 3 به ترتیب 8/41، 5/44 و 1/46 سال و میانگین سطح درماتیت در این گروها به ترتیب 3/84، 4/84 و 6/84 سانتیمتر مربع بود. همچنین میانگین دوز کل رادیوتراپی در گروهای 1، 2 و 3 به ترتیب 5/49، 3/49 و 6/49 گری بود. تفاوت آماری قابل توجهی از نظر میزان علائم بیمار و شدت درماتیت در بین گروهها وجود نداشت. اما، پماد هیدروکورتیزون شدت علائم بیمار (نظیر سوزش و خارش) را در مقایسه با مصرف پماد عسل موضعی به طور معنیداری بهبود بخشید.نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که پماد عسل در مقایسه با پماد هیدروکورتیزون 1 درصد یا شستشوی روزانه، باعث کاهش علائم بیمار یا بهبود شدت درماتیت ایجاد شده توسط رادیوتراپی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت رادیوتراپی نمیشود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Efficacy of Topical Honey, Topical Hydrocortisone 1% and Simple Washing on Healing of Radiation-induced Dermatitis in Breast Cancer Patients
نویسندگان [English]
-
Shapour Omidvari
1
-
Amin Shafizad
2
-
Sasan Razmjou-Ghalaei
3
-
Hamid Nasrolahi
2
-
Niloofar Ahmadloo
1
-
Mansour Ansari
4
-
Ahmad Mosalaei
5
-
Mohammad Mosleh-Shirazi
6
-
Mohammad Mohammadianpanah
1
1
Associate Professor, Department of Radiation Oncology, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
2
Resident, Department of Radiation Oncology, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
3
Assistant Professor, Department of Radiation Oncology, Golestan Hospital, Ahwaz University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran.
4
Assistant Professor, Department of Radiation Oncology, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
5
Professor, Department of Radiation Oncology, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
6
Assistant Professor of Medical Physics, Department of Radiation Oncology, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sci-ences, Shiraz, Iran.
چکیده [English]
Background: Although acute radiation dermatitis is a common complication of radiotherapy, there is currently no general consensus regarding the prevention or treatment of choice for this adverse effect. The present study aimed to investigate the efficacy and safety use of topical honey in the treatment of radiation-induced dermatitis.Methods: Ninety breast cancer patients undergone modified radical mastectomy, chemotherapy and chest wall telecobalt radiotherapy (48-50 Gy) and developed grade II-III radiation-induced dermatitis, were randomly assigned to received only daily washing (arm 1), topical honey plus daily washing (arm 2) or topical hydrocortisone 1% plus daily washing (arm 3). The area of wet dermatitis and the severity of subjective symptoms such as itching, pain, oozing and burning were recorded at the end of each week of follow-up for three weeks. The efficacy and safety of topical honey were the primary and the second study endpoints.Finding: The mean age of the patients in treatment arms 1, 2 and 3, were 41.8, 44.5 and 46.1 years respectively. The mean dermatitis areas were 84.3, 84.6 and 84.8 cm2 in treatment arms 1, 2 and 3, respectively. In addition, the mean total radiation doses were 49.5, 49.6 and 49.3 Gy in treatment arms 1, 2 and 3, respectively. There was no significant statistical difference between three treatment arms regarding the rate of subjective symptoms and dermatitis severity. However, topical hydrocortisone 1% significantly improved subjective symptoms (such as itching and burning) compared to topical honey application.Conclusion: The present study suggests that the topical honey cannot reduce subjective symptoms or improve radiation-induced dermatitis severity compared to topical hydrocortisone 1% or daily washing in breast cancer patients receiving radiotherapy.
کلیدواژهها [English]
-
Radiation-induced dermatitis
-
Topical honey
-
Topical hydrocortisone 0.1%
-
Daily washing
-
Breast Cancer