فراوانی مقاومت جدایه‌های بالینی کلستریدیوم دیفیسیل علیه آنتی‌بیوتیک‌های رایج درمانی در ایران

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، شیراز، ایران

2 استاد، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، شیراز، ایران

3 استاد، بخش میکروبیولوژی، انستیتو پاستور ایران و مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

4 استادیار، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

5 دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

6 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: بیماری‌های اسهالی به عنوان پنجمین علت مرگ و میر درسراسر جهان شناخته می‌شوند. باکتری کلستریدیوم دیفیسیل یکی از عوامل ایجاد بیماری‌های شدید روده‌ای مانند اسهال و کولیت کشنده در بزرگسالان و کودکان بستری شده در بیمارستان می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی مقاومت جدایه‌های بالینی کلستریدیوم دیفیسیل علیه آنتی‌بیوتیک‌های رایج درمانی مانند مترونیدازول، آمیکاسین، سفتازیدیم، ایمیپنم و سیپروفلوکساسین در ایران بود. روش‌ها: هشتاد و شش جدایه‌ی بالینی کلستریدیوم دیفیسیل از نمونه‌ی مدفوع بیماران مشکوک به اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، جداسازی و بر روی محیط‌های مناسب کشت داده شدند. سپس DNA ژنومی جدایه‌های فوق استخراج گردید و برای PCR (Polymerase chain reaction) ژن‌های cdd-3، tcdA و tcdB به کار گرفته شد و به تأیید مولکولی رسید. بررسی حساسیت آنتی‌بیوتیکی این جدایه‌ها بر ضد پنج آنتی‌بیوتیک مترونیدازول، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، ایمیپنم و آمیکاسین با روش انتشار دیسک انجام گرفت. یافته‌ها: فراوانی مقاومت نسبت به سفتازیدیم، آمیکاسین، ایمیپنم و سیپروفلوکساسین به ترتیب برابر با 82 جدایه (96 درصد)، 81 جدایه (94 درصد)، 76 جدایه (88 درصد) و 60 جدایه (70 درصد) بود. هیچ جدایه‌ی مقاومی علیه مترونیدازول یافت نشد. به صورت کلی با توجه به اطلاعات به دست‌آمده از این مطالعه مشخص شد که میزان بالایی از مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های فوق در بین جدایه‌های بالینی کلستریدیوم دیفیسیل در ایران وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به رژیم‌های تجویز دارو علیه اسهال‌های ایجاد شده در اثر مصرف آنتی‌بیوتیک در ایران و همچنین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، به نظر می‌رسد که مترونیدازول هنوز یک داروی مؤثر در رفع عفونت‌های ناشی از باکتری کلستریدیوم دیفیسیل در ایران می‌باشد. اما به منظور جلوگیری از گسترش جدایه‌های مقاوم و جلوگیری از ایجاد عفونت‌های باکتریایی، نظارت مستمر بر چگونگی وضعیت مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌ها امری ضروری به نظر می‌رسد. واژگان کلیدی: کلستریدیوم دیفیسیل، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، روش انتشار دیسک

عنوان مقاله [English]

Frequency of Resistance to Common Antibiotics in Iranian Clostridium Difficile Clinical Isolates

نویسندگان [English]

  • Farahnaz Sadat Shayganmehr 1
  • Mojtaba Darbouyi 2
  • Mohammad Mehdi Aslani 3
  • Masoud Alebouyeh 4
  • Masoumeh Azimirad 5
  • Mohammad Reza Zali 6
1 PhD Student, Department of Microbiology, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Shiraz, Iran
2 Professor, Department of Microbiology, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Shiraz, Iran
3 Professor, Department of Microbiology, Pasteur Institute AND Research Center for Gastroenterology and Liver Disease, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4 Assistant Professor, Research Center for Gastroenterology and Liver Disease, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5 MSc Student, Research Center for Gastroenterology and Liver Disease, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
6 Professor, Research Center for Gastroenterology and Liver Disease, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background: Every year, gastrointestinal infections cause significant morbidity and mortality throughout the world. According to the World Health Organization, more than four billion cases of diarrheal diseases occur annually. Hence, diarrheal diseases are known as the fifth leading cause of death in all ages around the world. Clostridium difficile is the causative agent of severe intestinal diseases in hospitalized patients. It causes severe diarrhea and colitis in both adults and children. The aim of this study was to determine the frequency of resistance to common antibiotics like metronidazole, ceftazidime, ciprofloxacin, imipenem and amikacin in clinical isolates of C. difficile in Iran. Methods: Eighty six C. difficile isolates from fecal samples of patients suspicious to antibiotic-associated diarrhea (AAD) were cultured on specific medium. Genomic DNA was then extracted and used for polymerase chain reaction (PCR) of C. difficile toxins (tcdA and tcdB) and cdd3 gene. Afterward, they were confirmed with molecular pathway. Susceptibility of the isolates to five different antibiotics was determined by disc diffusion method according to the Clinical and Laboratory Standards Institute guidelines. Findings: Resistance to ceftazidime, amikacin, imipenem and ciprofloxacin was observed in 82 (96%), 81 (94%), 76 (88%), and 60 (70%) samples, respectively. No metronidazole-resistant isolate was found. High levels of resistance to the studied antibiotics was seen among the clinical isolates of C. difficile in Iran. Conclusion: Considering the medicines prescribed for AAD and the antibiotic resistance pattern in Iran, metronidazole seems to be effective for treating C. difficile infection among Iranian patients. Constant monitoring of antimicrobial susceptibility over different spectrums for common therapeutic regimens against bacterial infections is necessary to prevent the spread of resistant isolates. Keywords: Clostridium difficile, Antibiotic resistance, Disc diffusion method