بررسی روایی داده‌های حاصل از خودگزارش‌دهی شاخص‌های تن‌سنجی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه‌ی جامعه، دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی دکتری، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه‌ی جامعه، دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 پزشک عمومی، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 استاد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه‌ی جامعه، دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

6 استاد، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: هر چند، امروزه در دنیا استفاده از خودگزارش‌دهی داده‌های تن‌سنجی در مطالعات اپیدمیولوژیک مرسوم است، اما پیش از این پژوهش، در کشور ما، مطالعه‌ای که به روایی داده‌های حاصل از خودگزارش‌دهی شاخص‌های تن‌سنجی پرداخته باشد، منتشر نشده بود. مطالعه‌ی حاضر، با هدف بررسی روایی داده‌های حاصل از خودگزارش‌دهی شاخص‌های تن‌سنجی در مقایسه با مقادیر اندازه‌گیری شده، در زیرگروهی از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر، بر روی 200 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام شد. شاخص‌های تن سنجی شامل وزن، قد، دور کمر و دور باسن توسط آزمون‌گر اول از تمام افراد به صورت شفاهی سؤال گردید و ثبت شد. سپس این شاخص‌ها، با استفاده از روش‌های استاندارد، توسط آزمون‌گر دیگر به طور دقیق و هر کدام سه بار، اندازه‌گیری و ثبت شد. جهت کاهش خطا، تمام اندازه‌گیری‌ها توسط یک نفر انجام شد. میانگین سه اندازه‌گیری در تجزیه و تحلیل‌های آماری استفاده شد.یافته‌ها: میانگین مقادیر گزارش شده‌ی وزن (2/72 کیلوگرم) به طور معنی‌داری از مقادیر اندازه‌گیری شده (8/72 کیلوگرم) کمتر بود (040/0 = P). میانگین مقادیر گزارش شده‌ی دور کمر (5/86 سانتی‌متر) به طور معنی‌داری کمتر از مقادیر اندازه‌گیری شده (2/91 سانتی‌متر) بود (001/0 > P). همبستگی معنی‌داری بین مقادیر گزارش‌شده‌ی شاخص‌های تن‌سنجی با مقادیر اندازه‌گیری شده وجود داشت؛ به طوری که، این ضرایب از 60/0 در مورد دور کمر، تا 95/0 در مورد وزن متغیر بود. در 73 درصد از موارد دارای وزن طبیعی و 91 درصد موارد اضافه وزن و چاقی، مقادیر گزارش شده در تطابق کامل با مقادیر اندازه‌گیری شده بود. در کل افراد مورد مطالعه، 87 درصد از موارد چاقی شکمی که توسط دور کمر اندازه‌گیری شده تشخیص داده شده بود، توسط داده‌های دور کمر گزارش شده نیز تأیید شد؛ اما در کمتر از 13 درصد موارد، افرادی که در دور کمر اندازه‌گیری شده، چاقی شکمی نداشتند، با داده‌های دور کمر گزارش شده، دارای چاقی شکمی طبقه‌بندی شده بودند.نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از وجود روایی داده‌های حاصل از خودگزارش‌دهی داده‌های تن‌سنجی در این جامعه بود. لذا، می‌توان در تحقیقات اپیدمیولوژیک، به داده‌های تن‌سنجی خودگزارش‌شده‌ی این افراد، اعتماد کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Validation Study of Self-Reported Anthropometric Indices among the Staff of the Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

نویسندگان [English]

  • Sekineh Aminianfar 1
  • Parvaneh Saneei 2
  • Maryam Nouri 3
  • Roya Shafiei 3
  • Ammar Hassanzadeh-Keshteli 4
  • Ahmad Esmaillzadeh 5
  • Peyman Adibi 6
1 Food Security Research Center AND Department of Community Nutrition, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 PhD Candidate, Food Security Research Center AND Students Research Committee, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Food Security Research Center AND Department of Community Nutrition, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 General Practitioner, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5 Professor, Food Security Research Center AND Department of Community Nutrition, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
6 Professor, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Scarce data are available on validity of self-reported anthropometric indices in Iran. This cross-sectional study aimed to determine the validity of self-reported anthropometric indices in comparison with the same variables measured by technicians in a subgroup of the staff of the Isfahan University of Medical Sciences (IUMS), Isfahan, Iran.Methods: In the current study, 200 staff of Isfahan University of Medical Sciences were selected via convenience non-random sampling method. Weight, height, and waist and hip circumferences were questioned by the first technician. The same measures were taken three times by a trained technician according to standard protocols. Mean of three measurements were considered in statistical analysis.Findings: Weight (P = 0.040) and waist circumference (P < 0.001) measures were significantly lower in self-reported values compared to those that measured by the technician. Pearson correlation test between the measured and self-reported anthropometric indices ranged from 0.60 for hip circumference to 0.95 for weight. The highest agreement between the two series of values was observed for normal weight (73%) and overweight and obesity (91%). Overall, 87% of central obesity measured by the technician, was confirmed by self-reported measures. While, less than 13% of people with no abdominal obesity, according to the technician measures, were categorized as abdominally obese by self-reported values.Conclusion: These results indicate that self-reported anthropometric indices are highly accurate among this Iranian population, and are, therefore, appropriate for epidemiologic studies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Validation study
  • Anthropometric indices
  • Validity

مراجع

  1. Spencer EA, Appleby PN, Davey GK, Key TJ. Validity of self-reported height and weight in 4808 EPIC-Oxford participants. Public Health Nutr 2002; 5(4): 561-5.
  2. Stommel M, Schoenborn CA. Accuracy and usefulness of BMI measures based on self-reported weight and height: findings from the NHANES & NHIS 2001-2006. BMC Public Health 2009; 9: 421.
  3. Niedhammer I, Bugel I, Bonenfant S, Goldberg M, Leclerc A. Validity of self-reported weight and height in the French GAZEL cohort. Int J Obes Relat Metab Disord 2000; 24(9): 1111-8.
  4. Nyholm M, Gullberg B, Merlo J, Lundqvist-Persson C, Rastam L, Lindblad U. The validity of obesity based on self-reported weight and height: Implications for population studies. Obesity (Silver Spring) 2007; 15(1): 197-208.
  5. Larsen JK, Ouwens M, Engels RC, Eisinga R, van ST. Validity of self-reported weight and height and predictors of weight bias in female college students. Appetite 2008; 50(2-3): 386-9.
  6. Kuczmarski MF, Kuczmarski RJ, Najjar M. Effects of age on validity of self-reported height, weight, and body mass index: findings from the Third National Health and Nutrition Examination Survey, 1988-1994. J Am Diet Assoc 2001; 101(1): 28-34.
  7. Craig BM, Adams AK. Accuracy of body mass index categories based on self-reported height and weight among women in the United States. Matern Child Health J 2009; 13(4): 489-96.
  8. Lee DH, Shin A, Kim J, Yoo KY, Sung J. Validity of self-reported height and weight in a Korean population. J Epidemiol 2011; 21(1): 30-6.
  9. Avila-Funes JA, Gutierrez-Robledo LM, Ponce De Leon RS. Validity of height and weight self-report in Mexican adults: results from the national health and aging study. J Nutr Health Aging 2004; 8(5): 355-61.
  10. Khunti K, Taub N, Webb D, Srinivasan B, Stockman J, Griffin SJ, et al. Validity of self-assessed waist circumference in a multi-ethnic UK population. Diabet Med 2012; 29(3): 404-9.
  11. Rimm EB, Stampfer MJ, Colditz GA, Chute CG, Litin LB, Willett WC. Validity of self-reported waist and hip circumferences in men and women. Epidemiology 1990; 1(6): 466-73.
  12. Adibi P, Hassanzadeh Keshteli A, Esmaillzadeh A, Afshar H, Roohafza H, Bagherian-Sararoudi R, et al. The study on the epidemiology of psychological, alimentary health and nutrition (SEPAHAN): Overview of methodology. J Res Med 2012; 17(Spec 2): S291-S297.
  13. Connor GS, Tremblay M, Moher D, Gorber B. A comparison of direct vs. self-report measures for assessing height, weight and body mass index: a systematic review. Obes Rev 2007; 8(4): 307-26.
  14. Esmaillzadeh A, Mirmiran P, Azizi F. Evaluation of waist circumference to predict cardiova scular risk factors in an overweight Tehranian population: findings from Tehran Lipid and Glucose Study. Int J Vitam Nutr Res 2005; 75(5): 347-56.
  15. Azizi F, Khalili D, Aghajani H, Esteghamati A, Hosseinpanah F, Delavari A, et al. Appropriate waist circumference cut-off points among Iranian adults: the first report of the Iranian National Committee of Obesity. Arch Iran Med 2010; 13(3): 243-4.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 33، شماره 346 - شماره پیاپی 346
مهر و آبان 1394
صفحه 1318-1327

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 15 خرداد 1394
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار