نوع مقاله : Original Article(s)
نویسندگان
1
استادیار، گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
3
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
دستیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: تحقیقات اخیر حاکی از اثر بیحس کنندگی موضعی متوکلوپرامید میباشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تأثیر افزودن متوکلوپرامید به لیدوکائین زیر جلدی بر میزان درد پس از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم با بیهوشی عمومی در افراد مورد مطالعه بود.روشها: در این کارآزمایی بالینی آیندهنگر دوسوکور، 75 بیمار در 3 گروه 25 نفره ارزیابی شدند. این افراد بیمارستانهای الزهرا (س) و کاشانی اصفهان جهت عمل جراحی قسمت تحتانی شکم به صورت غیر اورژانسی بستری شده بودند و بر اساس جدول تصادفی اعداد به سه گروه تقسیم شدند. بیماران پس از بیهوشی و قبل از انجام پانسمان زخم، بر اساس گروههای سه گانه، تزریق زیر جلدی و یا داخل وریدی داروی ضد درد دریافت کردند. به گروه A، mg/kg 5 لیدوکائین و mg 10 متوکلوپرامید زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی، به گروه B، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با mg 10 متوکلوپرامید وریدی و به گروه C، mg/kg 5 لیدوکائین و cc 2 نرمال سالین زیرجلدی با cc 2 نرمال سالین وریدی تزریق شد. بیمار پس از هوشیاری میتوانست وضعیت درد خود را به صورت اعداد از صفر تا ده (VAS) مشخص نماید. اطلاعات به دست آمده با آزمونهای آنالیز واریانس (Oneway ANOVA)، 2χ و Kruskal-Wallis آنالیز شد.یافتهها: در گروه A، 20 نفر مرد و 5 نفر زن، در گروه B، 20 نفر مرد و 5 نفر زن و در گروه C، 17 نفر مرد و 8 نفر زن حضور داشتند. به جز میانگین VAS در گروههای سه گانه در زمان صفر دقیقه بعد از عمل، در سایر زمانها میانگین VAS در 3 گروه با هم تفاوت معنیدار داشت (05/0 > P). 4 درصد بیماران در گروه A، 12 درصد بیماران در گروه B و صفر درصد بیماران در گروه C دچار عوارض دارویی (08/0 = P) و 24 درصد بیماران در گروه A، 20 درصد بیماران در گروه B و 68 درصد بیماران در گروه C دچار عوارض جراحی- بیهوشی (01/0 = P) شدند. میانگین مادهی مخدر مورد نیاز پس از عمل جراحی در گروه C بیشتر از دو گروه دیگر بود (01/0 > P).نتیجهگیری: تزریق متوکلوپرامید توانست که درد بعد از عمل را کاهش دهد، بدون آن که در سیر بیهوشی اختلال ایجاد کند؛ این عمل، در عین حال عوارض جراحی- بیهوشی (مانند تهوع و استفراغ) را کاهش داد و در ضمن نیاز به داروی مسکن اضافی بعد از عمل را کم نمود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Effect of Adding Metoclopramide to Subcutaneous Lidocaine on Postoperative Pain after Lower Abdominal Surgery with General Anesthesia
نویسندگان [English]
-
Hamid Hajigholam Saryazdi
1
-
Sheida Shabanian
2
-
Mitra Jabalameli
3
-
Bahram Khorram Ghahfarrokhi
4
1
Assistant Professor, Department of Anesthesiology, School of Medical, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
2
Gynecologist, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran.
3
Associate Professor, Department of Anesthesiology, School of Medical, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
4
Resident, Department of Anesthesiology, School of Medical, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
چکیده [English]
Background: The analgesic properties of metoclopramide, an antiemetic agent, were investigated in some studies. The aim of this study was evaluation of adding metoclopramide to subcutaneous lidocaine on postoperative pain after lower abdominal surgery under general anesthesia.Methods: In this study, 75 patients were randomized in to 3 equal groups in Al-Zahra hospital, Isfahan. In group A, the patients received intravenous lidocaine and subcutaneous metoclopramide; In group B, the patients received intravenous lidocaine and intravenous metoclopramide; and in group C, the patients received only intravenous lidocaine and normal saline. The postoperative pain (Visual analog scale or VAS) and complications recorded in each group. The data were collected in check list then were analyzed by one way ANOVA, chi-square, and Kruskal-Wallis tests.Finding: There were 20 men and 5 women in group A, 20 men and 5 women in group B, and 17 men and 8 women in group C. The VAS scores were significantly lower in the metoclopramide groups (groups A and B) than the group C (P < 0.05). 4% of patients in Group A, 12% in group B, and 0% in group C showed drug side effects (P = 0.08); also, 24% of patients in Group A, 20% in group B, and 68% in group C showed sugery/anesthesia complications (P = 0.01). The mean of postoperative required opioid drugs was significantly higher in group C (P < 0.01).Conclusion: The results suggest that Metoclopramide administered either IV or SC added to SC lidocaine To has better analgesic effects on postoperative pain.The addition of Metoclopramide to Sc lidocaine provided better control of pain than SC lidocaine and IV Metoclopramide.
کلیدواژهها [English]
-
Metoclopramide
-
Pain
-
Diagnosis
-
Complication
-
Anesthesia