فاصله‌ی زمانی بین تجویز یک دوره استرویید با زایمان و پیش‌آگهی نوزادان نارس

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه کودکان، دانشکده‌ی پزشکی و مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی پیش‌آگهی نوزادی در دو گروه نوزادانی بود که مادران آن‌ها کمتر از 7 روز و یا بیش از 7 روز قبل از زایمان یک دوره‌ی استرویید دریافت کرده بودند. روش‌ها: تعداد 100 نفر خانم که به علت احتمال زایمان زودرس در سن حاملگی بین 24 تا 34 هفته، نیاز به درمان با کورتیکواسترویید داشتند، انتخاب و به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. در گروه اول فاصله‌ی زمانی بین دریافت استرویید تا زایمان کمتر یا مساوی 7 روز و در گروه دوم این فاصله بیشتر از 7 روز بود. در دو گروه عوارض نوزادی مانند سندرم دیسترس تنفسی، نیاز به حمایت تنفسی، نیاز به تجویز سورفاکتانت و طول مدت اکسیژن درمانی مقایسه شد. یافته‌ها: بین نوزادان در دو گروه از نظر نیاز به تهویه‌ی مکانیکی (00/1 = P) و نیاز به CPAP (Continuous positive airway pressure) (62/0 = P)، نیاز به CPAP بیش از 24 ساعت (48/0 = P)، نیاز به سورفاکتانت (35/0 = P)، مقدار دوز سورفاکتانت (27/0 = P)، طول مدت نیاز به اکسیژن (17/0 = P)، فراوانی انتروکولیت نکروزان (24/0 = P)، فراوانی سپسیس (44/0 = P) و مرگ (1 = P) تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که فاصله‌ی زمانی بین تجویز کورتیکواسترویید و زایمان تأثیری در پیش‌آگهی نوزادان ندارد، در نتیجه می‌توان به همان تجویز یک دوره‌ی استرویید به مادران باردار در خطر زایمان پره‌ترم بسنده کرد. واژگان کلیدی: کورتیکواسترویید، سورفاکتانت، سندرم دیسترس تنفسی، نوزاد نارس، زایمان زودرس

عنوان مقاله [English]

Effects of the Time Interval between Antenatal Corticosteroid Exposure and Delivery on Neonatal Outcome of Premature Infants

نویسندگان [English]

  • Zohreh Badiei 1
  • Shekoofeh Shirani 2
1 Associate Professor, Department of Pediatrics, School of Medicine AND Child Growth and Development Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: The purpose of this study was to compare neonatal outcomes of premature infants whose mothers had received antenatal corticosteroids more than or less than seven days prior to delivery. Methods: This study included 100 women at 24th to 34th weeks of pregnancy. They were all at risk of preterm labor and required glucocorticoid therapy. The infants were divided into two groups based on the time interval between glucocorticoid therapy and labor. The first group were newborns whose mothers had received glucocorticoid less than seven days before delivery. The second group comprised infants whose mothers had received glucocorticoid more than seven days prior to delivery. Neonatal outcomes including respiratory distress syndrome, duration of respiratory support, the need for surfactant administration, and duration of oxygen therapy were compared between groups. Findings: There were no significant differences between the two groups regarding the need for mechanical ventilation (P = 1.00), continuous positive airway pressure (CPAP) therapy (P = 0.62), CPAP therapy for more than 24 hours (P = 0.48), surfactant administration (P = 0.35) and the administered doses of surfactant (P = 0.27), duration of oxygen therapy (P = 0.17), frequency of necrotizing enterocolitis (P = 0.24), sepsis (P = 0.44), and death (P = 1.00). Conclusion: Our findings revealed that the time interval between exposure to antenatal corticosteroids and delivery does not affect neonatal outcomes. Therefore, only one course of glucocorticoids has to be prescribed for pregnant women who are at risk of preterm delivery. Keywords: Corticosteroid, Surfactant, Respiratory distress syndrome, Preterm infant, Preterm delivery