مکمل پروبیوتیک اختلال تقویت دراز مدت (LTP) را در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت مهار می‌کند

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی دکتری تخصصی علوم اعصاب، مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

3 استاد، مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، اصفهان

4 استاد، گروه بیوتکنولوژی دارویی، دانشکده‌ی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

5 استاد، گروه فیزیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: افزایش بار استرس اکسیداتیو در بیماری دیابت باعث ایجاد اختلال در یادگیری و حافظه می‌شود. مطالعات نشان داده است که پروبیوتیک‌ها باعث کاهش بار استرس اکسیداتیو می‌شوند. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی اثر پروبیوتیک‌ها بر القای تقویت دراز مدت (Long-term potentiation یا LTP) در نورون‌های ناحیه‌ی CA1 هیپوکامپ موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 40 رأس موش صحرایی نر که به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی سالم- شاهد، سالم- پروبیوتیک، دیابت- شاهد و دیابت- پروبیوتیک تقسیم شدند. مکمل پروبیوتیک شامل باکتری‌های Lactobacillus acidophilus، Lactobacillus fermentum و Bifidobacterium lactis (334 میلی‌گرم از هر سوش) با 1010 واحد تشکیل کلنی (cfu~) برای هر باکتری همراه با آب آشامیدنی، هر 12 ساعت به مدت 8 هفته تجویز شد. با تحریک کولترال‌های شافر هیپوکامپ، پتانسیل‌های پس‌سیناپسی تحریکی میدانی نورون‌ها در ناحیه‌ی CA1 به مدت 30 دقیقه ثبت شدند. سپس تحریک تتانیک اعمال شد و آزمایش به مدت 120 دقیقه‌ی دیگر ادامه یافت. یافته‌ها: القای دیابت باعث کاهش پاسخ پایه در مقایسه با موش‌های شاهد شد (001/0 > P) و دریافت پروبیوتیک توانست پاسخ پایه در موش‌های مبتلا به دیابت را به حالت عادی بازگرداند. همچنین، دیابت مانع از القای LTP در نورون‌های ناحیه‌ی CA1 و دریافت مکمل پروبیوتیک باعث بهبود القای LTP شد. در حیوانات گروه دیابت- پروبیوتیک افزایش چشمگیر وزن (031/0 = P) و انسولین سرم (001/0 > P) و نیز کاهش قند خون (006/0 = P) دیده شد. نتیجه‌گیری: دریافت مکمل پروبیوتیک‌ها از طریق افزایش ترشح انسولین، کاهش قند خون و افزایش احتمالی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، باعث بهبود اختلال ایجاد شده در القای تقویت درازمدت در هیپوکامپ موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت می‌شود. واژگان کلیدی: دیابت قندی نوع 1، تقویت دراز مدت، هیپوکامپ، مکمل پروبیوتیک، موش صحرایی

عنوان مقاله [English]

Effects of Supplementation with Probiotics on Long-Term Potentiation Impairment in Diabetic Rats

نویسندگان [English]

  • Saeideh Davari 1
  • Sayyed Alireza Talaei 2
  • Mahmoud Salami 3
  • Mohammad Reza Fazeli 4
  • Hojatollah Alaei 5
1 MSc Student, Department of Physiology, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 PhD Student, Physiology Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
3 Professor, Physiology Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
4 Professor, Department of Pharmaceutical Biotechnology, School of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5 Professor, Department of Physiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

قدمه: افزایش بار استرس اکسیداتیو در بیماری دیابت باعث ایجاد اختلال در یادگیری و حافظه می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که پروبیوتیک‌ها باعث کاهش بار استرس اکسیداتیو می‌شوند. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر بررسی اثر پروبیوتیک‌ها بر القای تقویت دراز مدت (Long-term potentiation یا LTP) در نورون‌های ناحیه‌ی CA1 هیپوکامپ موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت بود. روش‌ها: مطالعه‌ی تجربی حاضر بر روی 40 رأس موش صحرایی نر که به طور تصادفی به 4 گروه 10تایی سالم- شاهد، سالم- پروبیوتیک، دیابت- شاهد و دیابت- پروبیوتیک تقسیم شدند، انجام گردید. مکمل پروبیوتیک شامل باکتری‌های Lactobacillus acidophilus، Lactobacillus fermentum و Bifidobacterium lactis (334 میلی‌گرم از هر سوش) با 1010 واحد تشکیل کلنی (cfu~) برای هر باکتری همراه با آب آشامیدنی، هر 12 ساعت به مدت 8 هفته تجویز شد. با تحریک کولترال‌های شافر هیپوکامپ، پتانسیل‌های پس‌سیناپسی تحریکی میدانی نورون‌ها در ناحیه‌ی CA1 به مدت 30 دقیقه ثبت شدند. سپس تحریک تتانیک اعمال شد و آزمایش به مدت 120 دقیقه‌ی دیگر ادامه یافت. یافته‌ها: القای دیابت باعث کاهش پاسخ پایه در مقایسه با موش‌های شاهد شد (001/0 > P) و دریافت پروبیوتیک توانست پاسخ پایه در موش‌های مبتلا به دیابت را به حالت عادی بازگرداند. همچنین، دیابت مانع از القای LTP در نورون‌های ناحیه‌ی CA1 شد و دریافت مکمل پروبیوتیک باعث بهبود القای LTP شد. به علاوه، در حیوانات گروه دیابت- پروبیوتیک افزایش چشمگیر وزن (031/0 = P) و انسولین سرم (001/0 > P) و نیز کاهش قند خون (006/0 = P) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: دریافت مکمل پروبیوتیک‌ها از طریق افزایش ترشح انسولین، کاهش قند خون و افزایش احتمالی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، باعث بهبود اختلال ایجادشده در القای تقویت درازمدت در هیپوکامپ موش‌های صحرایی دیابتیک می‌شود. واژگان کلیدی: دیابت قندی نوع 1، تقویت دراز مدت، هیپوکامپ، مکمل پروبیوتیک، موش صحرایی