بررسی اثر نالتروکسان در مسمومیت غیر عمدی با متادون

یراقی, احمد; طلایی زواره, عادله‌السادات; منصوریان, مرجان; ایزدی‌مود, نسترن

بررسی اثر نالتروکسان در مسمومیت غیر عمدی با متادون

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

¹ استاد، گروه بیهوشی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

⁴ استاد، گروه سم‌شناسی بالینی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: امروزه، مسمومیت با متادون نه فقط در کسانی که قصد ترک مواد مخدر را دارند؛ بلکه حتی در کسانی که این دارو را به صورت اتفاقی و ناخواسته مصرف می‌کنند، رو به افزایش است. همچنین، عوارض و مرگ و میر ناشی از مسمومیت نیز افزایش یافته است. در درمان مسمومیت با متادون، نالوکسان به صورت تزریقی استفاده می‌شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر نالتروکسان (آنتی‌دوت به صورت خوراکی) در مسمومیت غیر عمدی با متادون بود.روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی آینده‌نگر بود که بر روی 64 بیمار مسموم غیر عمدی با متادون (در دو گروه مورد و شاهد) که دارای علایم بالینی مسمومیت بودند و به بخش مسمومین بیمارستان نور و حضرت علی اصغر (ع) اصفهان از مهرماه سال 1392 تا مهر ماه 1393 مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از انجام اقدامات اولیه، هر دو گروه به دلیل کاهش سطح هوشیاری با یا بدون دپرسیون تنفسی، نالوکسان 4/0 میلی‌گرم وریدی دریافت کردند تا هوشیاری به صورت کامل برگشت کرد. افراد گروه مورد، به محض بازگشت هوشیاری و توانایی بلع، یک عدد کپسول نالتروکسان 25 میلی‌گرم دریافت کردند. علایم حیاتی و سطح هوشیاری در هر دو گروه مورد مطالعه از بدو ورود تا زمان ترخیص مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه‌ی متغیرهای مورد مطالعه، از آزمون‌های t، ANOVA، 2χ و Mann–Whitney استفاده شد.یافته‌ها: میانگین سن افراد در گروه مورد برابر با 21/9 ± 58/29 سال و در گروه شاهد برابر با 25/9 ± 33/30 سال بود. سطح هوشیاری بدو ورود در گروه مورد شامل 5/53 درصد گیج، 2/37 درصد لتارژیک، 0/7 درصد کنفیوژن و 3/2 درصد (1 نفر) کما بود. سطح هوشیاری بدو ورود در گروه شاهد شامل 9/42 درصد گیج، 4/52 درصد لتارژیک و 8/4 درصد استیوپور (Stupor) بودند. تعداد ضربان قلب در بدو ورود در گروه مورد 35/8 ± 13/77 و در گروه شاهد 69/11 ± 90/83 بود. تعداد ضربان قلب چهار ساعت پس از دریافت دارو در گروه مورد 93/5 ± 37/81 و در گروه شاهد برابر با 92/4 ± 71/86 بود (032/0 = P). با حذف زمان به عنوان عامل مخدوشگر، تعداد تنفس بین دو گروه معنی‌دار شد؛ به گونه‌ای که در بدو ورود تعداد تنفس در گروه مورد 87/2 ± 46/15 و در گروه شاهد 59/2 ± 71/15 بود و چهار ساعت پس از دریافت نالتروکسان در گروه مورد برابر با 10/1 ± 66/17 و در گروه شاهد برابر با 98/1 ± 42/17 بود. تعداد تنفس در گروه شاهد کمتر از گروه مورد بود؛ با توجه به این نکته که در بدو ورود تعداد تنفس در گروه شاهد بالاتر بود (005/0 = P). تمامی بیماران در دو گروه، بهبودی کامل بدون عارضه داشتند.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که بیماران دچار مسمومیت با متادون و دریافت کننده‌ی نالتروکسان، کمتر دچار دپرسیون تنفسی و تاکی‌‌کاردی می‌شوند که از جمله خطرناک‌ترین عوارض ناشی از مسمومیت با متادون می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Naltrexone in Unintentional Methadone Poisoning

نویسندگان [English]

Ahmad Yaraghi ¹
Adeleh Sadat Talaei-Zavareh ²
Marjan Mansourian ³
Nastaran Eizadi-Mood ⁴

¹ Professor, Department of Anesthesiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

² Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

³ Associate Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Medicine, Isfahan n University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

⁴ Professor, Department of Clinical Toxicology, School of Medicine, Isfahan n University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

چکیده [English]

Background: Methadone toxicity is rising not only in those who are under maintenance methadone therapy (MMT) treatment but also in those who face accidentally to drugs, which result in increased morbidity and mortality. Naloxone is used for the treatment of methadone poisoning. The aim of this study was to evaluate the effect of oral naltrexone on treatment of unintentional methadone poisoning.Methods: The study was a prospective clinical trial, included 64 patients with clinical signs of methadone intoxication who were referred to Noor and Ali-Asghar Hospital Poison Center between October 2013 and October 2014 in Isfahan, Iran. Patients were randomly divided into two groups: case and control. Both groups received naloxone 0.4 mg IV due to loss of consciousness with or without respiratory depression however the case group also received naltrexone 25 mg capsule after awaking. The vital signs in both groups were studied during hospitalization. The variables were compared using t test, ANOVA, chi-square and Mann-Whitney tests.Findings: The mean ± SD age of patients in the group receiving naltrexone was 29.58 ± 9.21 years and in control group was 30.33 ± 9.25 years. Heart rate four hours after taking naloxone in the group receiving naltrexone and control group was 81.37 ± 5.93 and 86.71 ± 4.92, respectively (P = 0.032). By eliminating time as confounding factor, respiratory rate was significantly different between the two groups, that in the control group was lower than case (P = 0.005). All patients survived without complications.Conclusion: This study showed that patients receiving naltrexone due to methadone poisoning had less respiratory depression and tachycardia.

کلیدواژه‌ها [English]

Naltrexone
Naloxone
Methadone
Overdose
Toxicity
Poisoning

مراجع

Layson-Wolf C, Goode JV, Small RE. Clinical use of methadone. J Pain Palliat Care Pharmacother 2002; 16(1): 29-59.
Eizadi-Mood N, Yaraghi A, Sharifian Z, Feizi A, Hedayati M, Sabzghabaee AM. Clinical presentation and the outcome of therapy in a cohort of patients with methadone toxicity in Iran. Mater Sociomed 2015, 27(4); 276-9.
Taheri F, Yaraghi A, Sabzghabaee AM, Moudi M, Eizadi-Mood N, Gheshlaghi F, et al. Methadone toxicity in a poisoning referral center. J Res Pharm Pract 2013; 2(3): 130-4.
Roland EH, Lockitch G, Dunn HG, Peacock D, Pirie GE. Methadone poisoning due to accidental contamination of prescribed medication. Can Med Assoc J 1984; 131(11): 1357-8.
Peles E, Schreiber S, Adelson M. 15-Year survival and retention of patients in a general hospital-affiliated methadone maintenance treatment (MMT) center in Israel. Drug Alcohol Depend 2010; 107(2-3): 141-8.
Clausen T, Anchersen K, Waal H. Mortality prior to, during and after opioid maintenance treatment (OMT): a national prospective cross-registry study. Drug Alcohol Depend 2008; 94(1-3): 151-7.
Goldman AL, Enquist RW. Methadone pulmonary edema. Chest 1973; 63(2): 275-6.
Schwartz M. Opiates and Narcotics. In: Haddad LM, Shannon MW, Winchester JF, editors. Clinical Management Of Poisoning And Drug Overdose. 3rd ed. Philadelphia, PA: Saunders; 1998. p. 505-19.
LoVecchio F, Pizon A, Riley B, Sami A, D'Incognito C. Onset of symptoms after methadone overdose. Am J Emerg Med 2007; 25(1): 57-9.
Daugherty LE. Extracorporeal membrane oxygenation as rescue therapy for methadone-induced pulmonary edema. Pediatr Emerg Care 2011; 27(7): 633-4.
Wolff K. Characterization of methadone overdose: clinical considerations and the scientific evidence. Ther Drug Monit 2002; 24(4): 457-70.
Christenson BJ, Marjala AR. Two cases of sudden sensorineural hearing loss after methadone overdose. Ann Pharmacother 2010; 44(1): 207-10.
Hsu WY, Chiu NY, Liao YC. Rhabdomyolysis and brain ischemic stroke in a heroin-dependent male under methadone maintenance therapy. Acta Psychiatr Scand 2009; 120(1): 76-9.
Corkery JM, Schifano F, Ghodse AH, Oyefeso A. The effects of methadone and its role in fatalities. Hum Psychopharmacol 2004; 19(8): 565-76.
Bernard JP, Havnes I, Slordal L, Waal H, Morland J, Khiabani HZ. Methadone-related deaths in Norway. Forensic Sci Int 2013; 224(1-3): 111-6.
Coffin PO, Sullivan SD. Cost-effectiveness of distributing naloxone to heroin users for lay overdose reversal. Ann Intern Med 2013; 158(1): 1-9.
Reece AS. Favorable mortality profile of naltrexone implants for opiate addiction. J Addict Dis 2010; 29(1): 30-50.
Kjome KL, Moeller FG. Long-acting injectable naltrexone for the management of patients with opioid dependence. Subst Abuse 2011; 5: 1-9.
Krupitsky E, Nunes EV, Ling W, Illeperuma A, Gastfriend DR, Silverman BL. Injectable extended-release naltrexone for opioid dependence: a double-blind, placebo-controlled, multicentre randomised trial. Lancet 2011; 377(9776): 1506-13.
Mannelli P, Patkar AA, Peindl K, Gorelick DA, Wu LT, Gottheil E. Very low dose naltrexone addition in opioid detoxification: a randomized, controlled trial. Addict Biol 2009; 14(2): 204-13.
Stotts AL, Dodrill CL, Kosten TR. Opioid dependence treatment: options in pharmacotherapy. Expert Opin Pharmacother 2009; 10(11): 1727-40.
Straus MM, Ghitza UE, Tai B. Preventing deaths from rising opioid overdose in the US - the promise of naloxone antidote in community-based naloxone take-home programs. Subst Abuse Rehabil 2013; 2013(4).
Crabtree BL. Review of naltrexone, a long-acting opiate antagonist. Clin Pharm 1984; 3(3): 273-80.
Graham NA, Merlo LJ, Goldberger BA, Gold MS. Methadone- and heroin-related deaths in Florida. Am J Drug Alcohol Abuse 2008; 34(3): 347-53.
Gibson JC, Vulliamy A. Accidental methadone poisoning in children: a call for Canadian research action. Child Abuse Negl 2010; 34(8): 553-4.
Hoffman JR, Schriger DL, Luo JS. The empiric use of naloxone in patients with altered mental status: a reappraisal. Ann Emerg Med 1991; 20(3): 246-52.
Aghabiklooei A, Hassanian-Moghaddam H, Zamani N, Shadnia S, Mashayekhian M, Rahimi M, et al. Effectiveness of naltrexone in the prevention of delayed respiratory arrest in opioid-naive methadone-intoxicated patients. Biomed Res Int 2013; 2013: 903172.
Camarasa X, Khazaal Y, Besson J, Zullino DF. Naltrexone-assisted rapid methadone discontinuation: a pilot study. Eur Addict Res 2007; 13(1): 20-4.
Urban V, Sullivan R. Buprenorphine rescue from naltrexone-induced opioid withdrawal during relatively rapid detoxification from high-dose methadone: a novel approach. Psychiatry (Edgmont) 2008; 5(4): 56-8.
Goldfrank L, Weisman RS, Errick JK, Lo MW. A dosing nomogram for continuous infusion intravenous naloxone. Ann Emerg Med 1986; 15(5): 566-70.
Osterwalder JJ. Naloxone--for intoxications with intravenous heroin and heroin mixtures--harmless or hazardous? A prospective clinical study. J Toxicol Clin Toxicol 1996; 34(4): 409-16.
Dowling J, Isbister GK, Kirkpatrick CM, Naidoo D, Graudins A. Population pharmacokinetics of intravenous, intramuscular, and intranasal naloxone in human volunteers. Ther Drug Monit 2008; 30(4): 490-6.
Gill JR, Graham SM. Ten years of "body packers" in New York City: 50 deaths. J Forensic Sci 2002; 47(4): 843-6.
Traub SJ, Hoffman RS, Nelson LS. Body packing--the internal concealment of illicit drugs. N Engl J Med 2003; 349(26): 2519-26.
Howland MA, Nelson L. Opioid antagonists. In: Nelson LS, Lewin NA, Howland MA, Hoffman RS, Goldfrank LR, Flomenbaum NE, editors. Goldfrank's toxicologic emergencies. 9th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2011. p. 579-85.