اثر تمرینات مقاومتی بر سطح پلاسمایی نیتریک اکساید، فاکتور رشد اندوتلیال عروق و گیرنده‌ی نوع یک آن در رت‌های نر سالم

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 مربی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی تربیت بدنی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان و دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه فیزیولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

4 دانشیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده‌ی تربیت بدنی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: بی‌تحرکی و عدم فعالیت بدنی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، پر فشاری خون و انواع دیگری از بیماری‌ها را افزایش می‌دهد و فعالیت و ورزش منظم می‌تواند بسیاری از این عوامل خطرزا را تعدیل کند. هدف ما در این مطالعه، بررسی اثر تمرین مقاومتی بر سطح پلاسمایی برخی عوامل مؤثر بر آنژیوژنز شامل نیتریک اکساید (Nitric oxide یا NO)، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (Vascular endothelial growth factor یا VEGF) و گیرنده‌ی نوع 1 VEGF (Vascular endothelial growth factor receptor 1 یا VEGFR1) در رت‌های نر سالم می‌باشد. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر به صورت تجربی بر روی 20 موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه تحت تمرین و شاهد تقسیم شدند. به موش‌های گروه تمرین به مدت 4 هفته تمرین مقاومتی داده شد که شامل بالا رفتن از یک ستون یک متری بود که با اضافه کردن وزنه به دم موش‌ها انجام شد. تمرینات 3 روز در هفته و یک روز در میان انجام و پس از 48 ساعت از آخرین جلسه‌ی تمرین، نمونه‌گیری خون انجام شد و سطح پلاسمایی NO، VEGF و VEGFR1 اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: سطح پلاسمایی NO در گروه تمرین با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0 < P). سطح VEGF پلاسما در گروه شاهد و تمرین کرده به ترتیب 74/3 ± 73/142 و 1/5 ± 5/144 پیکوگرم در میلی‌لیتر بود و معنی‌داری نبود (05/0 < P). سطح پلاسمایی VEGFR1 نیز بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. همچنین تمرین مقاومتی نتوانست نسبت VEGF به VEGFR1 را تغییر دهد (05/0 < P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات مقاومتی اثری بر سطح پلاسمایی عوامل مؤثر بر آنژیوژنز شامل NO، VEGF و VEGFR1 حداقل در حیوانات سالم ندارند که دلایلی مانند زمان تمرین، شدت آن و همچنین زمان نمونه‌گیری می‌توانند بر نتایج مؤثر باشند. قضاوت در خصوص اثر تمرین مقاومتی بر آنژیوژنز در عضله‌ی اسکلتی نیاز به مطالعات بیشتری دارد. واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی، نیتریک اکساید، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، آنژیوژنز

عنوان مقاله [English]

The Effects of Resistance Training on Plasma Angiogenic Factors in Normal Rats

نویسندگان [English]

  • Parivash Shekarchizadeh 1
  • Majid Khazaei 2
  • Reza Gharakhanlou 3
  • Jahangir Karimian 4
  • Ali Reza Safarzadeh 5
1 Lecturer, Department of Physical Education and Sport Sciences, School of Physical Education, Isfahan university of Medical sciences and PhD Student, Department of Exercise Physiology, Tarbiat Modarress University, Tehran, Iran
2 MD, PhD, Associate Professor of Medical Physiology, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
3 Associate Professor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Tarbiat Modarress University, Tehran, Iran
4 Associate Professor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5 Assistant Professor, Department of Exercise Physiology, Tarbiat Modarress University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background: Cardiorespiratory fitness improves and the risk of cardiovascular diseases decreases through regular exercise. However, the exact mechanism is unclear. The aim of this study was to investigate the effects of resistance training on some plasma angiogenic factors in normal rats. Methods: Twenty male Wistar rats were divided into two groups of control and trained (n = 10 each). The rats in the trained group undertook one training session per day, 3 days a week, for 4 weeks. Blood samples were taken and plasma glucose, lipid profile, nitric oxide (NO), vascular endothelial growth factor (VEGF) and soluble form of VEGF receptor-1 (sFlt-1) concentrations were determined. Findings: Differences in plasma insulin, glucose, and NO were not significant between the trained and control groups (P ˃ 0.05). Plasma VEGF concentrations were 142.73 ± 3.74 pg/ml and 144.5 ± 5.1 pg/ml in the control and trained rats (P > 0.05), i.e. resistance training did not significantly change plasma VEGF in trained rats. There were no significant differences in plasma sFlt-1 concentrations between the two groups (P ˃ 0.05). Moreover, resistance training could not change VEGF/sFlt-1 ratio in the two groups of animals. Conclusion: Present data showed that resistance training could not be an effective approach to improve plasma angiogenic factors (NO, VEGF, VEGF receptor-1) at least in healthy rats. More research is needed to show the effects of resistance training on angiogenesis. Keywords: Nitric oxide, Vascular endothelial growth factor, VEGF receptor-1 (sFlt-1), Resistance training