نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار، گروه جراحی عمومی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دستیار، گروه جراحی عمومی، دانشکدهی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
استادیار، گروه جراحی عمومی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
دستیار، مرکز تحقیقات آموزش پزشکی و گروه جراحی عمومی، دانشکدهی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: کاتتر‌های ورید مرکزی یکی از بهترین و سریع‌ترین راه‌های دستیابی به جریان خون هستند. تعبیه‌ی این گونه کاتترها می‌تواند عوارض کوتاه مدت یا بلند مدت را به دنبال داشته باشد. در این مطالعه این عوارض بین دو روش مختلف تعبیه‌ی کاتتر با یکدیگر مقایسه شدند. روش‌ها: در این مطالعه‌ی آینده‌نگر که در بیمارستان الزهرا (س) و در سال‌های 1387 و 1388 انجام شد فراوانی نسبی عوارض کوتاه مدت (طی ساعت اول) و بلند مدت (طی یک ماه اول) در بین 60 بیمار نیازمند به همودیالیز بررسی شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول کاتتر به روش کلاسیک و در گروه دوم با تکنیک تونل‌گذاری تعبیه گردید. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین مدت زمان باقی ماندن کاتتر در گروه تونل‌گذاری به طور معنی‌داری طولانی‌تر از گروه کلاسیک بود (001/0 > P). فراوانی عوارض کوتاه مدت در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0 < P). فراوانی ترومبوز وریدی در بین دو گروه تفاوتی نداشت (093/0 = P)، اما فراوانی عفونت و عدم عملکرد کاتتر در گروه تونل‌گذاری به طور معنی‌داری کمتر از گروه کلاسیک بود (001/0 > P). نتیجه‌گیری: کاتتریزاسیون ورید مرکزی با استفاده از تکنیک تونل‌گذاری یک روش مؤثر و ایمن برای تعبیه‌ی کاتتر ورید مرکزی در بیماران نیازمند همودیالیز می‌باشد. واژگان کلیدی: کاتتر ورید مرکزی، همودیالیز، روش تونل‌گذاری، عوارض
عنوان مقاله [English]
Comparison between Two Methods of Central Venous Catheter Placement in Hemodialysis Patients
نویسندگان [English]
-
Ali Akbar Beigi
1
-
Akbar Kargari
2
-
Hafiz Ghaheri
3
-
Amir Hossein Davarpanahjazi
4
1
Associate Professor, Department of Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Resident, Department of Surgery, School of Medicine And Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Assistant Professor, Department of Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Resident, Medical Education Research Center, Department of Surgery, School of Medicine And Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: Central venous catheter is one the best and fastest ways to access the blood flow. Disadvantages of catheter insertion include early and late complications. In this study, we compared these complications in classic and tunneled methods. Methods: In a prospective study in 2008 in Alzahra Hospital (Isfahan, Iran), we compared the frequency of short-term (24-hour) and long-term (one-month) catheter-related complications in 60 hemodialysis patients. Patients were randomized into two groups. In the first group, catheters were placed via the classic method and in the second group, tunneled method was used. Finally, data was analyzed in SPSS16. Findings: The mean duration of catheter remaining was significantly higher in the tunneled group compared to the classic group (P < 0.0001). The frequency of early complications in the 2 groups showed no significant difference (P > 0.05). Similarly, the frequency of thrombosis was not significantly different between the two groups (P = 0.093). However, the frequency of infection and catheter failure in the tunneled group were less than the classic group (P < 0.0001). Conclusion: Tunneled catheterization is an effective and safe method for placement of vascular access in hemodialysis patients. Keywords: Central venous catheter, Hemodialysis, Percutaneous method, Complications
)