ارتباط میان تعداد وعده‌های غذایی و ریفلاکس معدی- مروی در بزرگ‌سالان ایرانی

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 پزشک عمومی، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی دکتری تخصصی علوم تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 استاد، گروه تغذیه‌ی جامعه، دانشکده‌ی علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

5 دانشیار، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

6 استاد، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: به ارتباط میان تعداد وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی و ریفلاکس معدی- مروی در کشورهای خاورمیانه کمتر پرداخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تعداد وعده‌های غذایی با علایم ریفلاکس معدی- مروی در تعداد وسیعی از ایرانیان، انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 4669 نفر به سؤالات پرسش‌نامه‌ای در رابطه با تعداد وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی پاسخ دادند. تعداد کل وعده‌های غذایی از مجموع وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی به دست آمد و افراد بر این اساس، به 4 گروه تقسیم شدند (3 >، 5-3، 7-6 و 8 ≤ وعده‌ی غذایی در روز). ریفلاکس معدی- مروی، به صورت داشتن سوزش معده (گاهی یا اغلب موارد) در طی سه ماه گذشته تعریف شد. شدت بیماری با استفاده از مقیاس 4 موردی (خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید) تعریف گردید.یافته‌ها: شیوع ریفلاکس معدی- مروی، 7/23 درصد بود. بعد از تعدیل برای تمامی مخدوشگرها، زنانی که 2-1 یا 5-3 میان وعده‌ی غذایی در روز مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که هیچ وعده‌ی غذایی مصرف نمی‌کردند، به ترتیب دارای 41 درصد (84/0-42/0 :Confidence interval یا CI 95 درصد و 59/0 = Odd ratio یا OR) و 51 درصد (75/0-32/0 :CI 95 درصد و 49/0 = OR)کاهش احتمال ریفلاکس معدی- مروی بودند. زنانی که در کل 7-6 یا 8 ≤ وعده‌ی غذایی در روز مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که کمتر از 3 وعده‌ی غذایی در روز مصرف می‌کردند، به ترتیب دارای یک خطر کاهش یافته‌ی 38 درصد (96/0-41/0 :CI 95 درصد و62/0 = OR) و 43 درصد (95/0-34/0 :CI 95 درصد و 57/0 = OR) ریفلاکس معدی- مروی بودند. ارتباط معنی‌داری بین تعداد وعده‌های غذایی و علایم ریفلاکس معدی- مروی در مردان مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: در این مطالعه، ارتباط معنی‌دار معکوسی میان تعداد وعده‌های غذایی و علایم ریفلاکس معدی- مروی در میان زنان ایرانی وجود داشت. انجام مطالعات آینده‌نگر در کشورهای خاورمیانه برای تأیید این یافته مورد نیاز است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Relationship of the Number of Daily Meals and Snacks with Gastroesophageal Reflux Disease (GERD) in Iranian Adults

نویسندگان [English]

  • Mehrbod Vakhshoori 1
  • Ammar Hassanzadeh-Keshteli 2
  • Parvane Saneei 3
  • Ahmad Esmaillzadeh 4
  • Hamed Daghaghzadeh 5
  • Peyman Adibi 6
1 Student of Medicine, Student Research Committee, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 General Practitioner, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 PhD Student of Nutrition, Food Security Research Center AND Student Research Committee, School of Nutrition and Food Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Professor, Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5 Associate Professor, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
6 Professor, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: The relationship of the number of daily meals and snacks with gastroesophageal reflux disease (GERD) is less studied in Middle-Eastern countries. We aimed to find this relationship in a large sample of Iranian adults.Methods: In this cross-sectional study, 4669 individuals fulfilled a questionnaire about their number of daily meals and snacks. Frequency of total meals was defined by summing up the frequency of main meals and snacks and participants were categorized into 4 categories: < 3, 3-5, 6-7 and ≥ 8 meals/day. GERD was defined as having heartburn sometimes or more during the last three months. The severity of disease was assessed using a four items scale rating mild, moderate, severe, and very severe.Findings: The prevalence of GERD in study population was 23.7%. After adjustment of all potential confounders, women who consumed 1-2 or 3-5 snacks per day, compared to those who never used snack, had a 41% (OR:0.59; 95% CI: 0.42-0.84) and 51% (OR: 0.49; 95% CI: 0.32-0.75) reduced risk of having GERD, respectively. Women who consumed 6-7 or ≥ 8 snacks and meals per day had a 38% (OR: 0.62; 95% CI: 0.41-0.96) and 43% (OR: 0.57; 95% CI: 0.34-0.95) risk reduction for GERD, in comparison with those who ate < 3 snacks and meals per day. There was no significant relationship between the meal frequency and GERD symptoms in men.Conclusion: We found an inverse significant relationship between the meal frequency and GERD symptoms in Iranian women, but not in men. Prospective studies are required to confirm this association in Middle-Eastern populations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gastroesophageal reflux disease
  • Meals
  • Snack
  • Dietary habits

مراجع

  1. Fazel M, Keshteli AH, Jahangiri P, Daneshpajouhnejad P, Adibi P. Gastroesophageal reflux disease in Iran: SEPAHAN Systematic Review No. 2. Int J Prev Med 2012; 3(Suppl 1): S10-S17.
  2. Festi D, Scaioli E, Baldi F, Vestito A, Pasqui F, Di Biase AR, et al. Body weight, lifestyle, dietary habits and gastroesophageal reflux disease. World J Gastroenterol 2009; 15(14): 1690-701.
  3. Badillo R, Francis D. Diagnosis and treatment of gastroesophageal reflux disease. World J Gastrointest Pharmacol Ther 2014; 5(3): 105-12.
  4. Matsuki N, Fujita T, Watanabe N, Sugahara A, Watanabe A, Ishida T, et al. Lifestyle factors associated with gastroesophageal reflux disease in the Japanese population. J Gastroenterol 2013; 48(3): 340-9.
  5. Delavari A, Moradi G, Birjandi F, Elahi E, Saberifiroozi M. The prevalence of gastroesophageal reflux disease (GERD) in the Islamic Republic of Iran: A systematic review. Middle East J Dig Dis 2012; 4(1): 5-15.
  6. Rezailashkajani M, Roshandel D, Shafaee S, Zali MR. A cost analysis of gastro-oesophageal reflux disease and dyspepsia in Iran. Dig Liver Dis 2008; 40(6): 412-7.
  7. Meining A, Classen M. The role of diet and lifestyle measures in the pathogenesis and treatment of gastroesophageal reflux disease. Am J Gastroenterol 2000; 95(10): 2692-7.
  8. Locke GR 3rd, Talley NJ, Fett SL, Zinsmeister AR, Melton LJ 3rd. Risk factors associated with symptoms of gastroesophageal reflux. Am J Med 1999; 106(6): 642-9.
  9. Lagergren J. Influence of obesity on the risk of esophageal disorders. Nat Rev Gastroenterol Hepatol 2011; 8(6): 340-7.
  10. Kaltenbach T, Crockett S, Gerson LB. Are lifestyle measures effective in patients with gastroesophageal reflux disease? An evidence-based approach. Arch Intern Med 2006; 166(9): 965-71.
  11. Dibley LB, Norton C, Jones R. Don't eat tomatoes: patient's self-reported experiences of causes of symptoms in gastro-oesophageal reflux disease. Fam Pract 2010; 27(4): 410-7.
  12. Bradley LA, Richter JE, Pulliam TJ, Haile JM, Scarinci IC, Schan CA, et al. The relationship between stress and symptoms of gastroesophageal reflux: the influence of psychological factors. Am J Gastroenterol 1993; 88(1): 11-9.
  13. Wu KL, Rayner CK, Chuah SK, Chiu YC, Chiu KW, Hu TH, et al. Effect of liquid meals with different volumes on gastroesophageal reflux disease. J Gastroenterol Hepatol 2014; 29(3): 469-73.
  14. Esmaillzadeh A, Keshteli AH, Feizi A, Zaribaf F, Feinle-Bisset C, Adibi P. Patterns of diet-related practices and prevalence of gastro-esophageal reflux disease. Neurogastroenterol Motil 2013; 25(10): 831-e638.
  15. Yamamichi N, Mochizuki S, Asada-Hirayama I, Mikami-Matsuda R, Shimamoto T, Konno-Shimizu M, et al. Lifestyle factors affecting gastroesophageal reflux disease symptoms: a cross-sectional study of healthy 19864 adults using FSSG scores. BMC Med 2012; 10: 45.
  16. Song JH, Chung SJ, Lee JH, Kim YH, Chang DK, Son HJ, et al. Relationship between gastroesophageal reflux symptoms and dietary factors in Korea. J Neurogastroenterol Motil 2011; 17(1): 54-60.
  17. Oliveria SA, Christos PJ, Talley NJ, Dannenberg AJ. Heartburn risk factors, knowledge, and prevention strategies: a population-based survey of individuals with heartburn. Arch Intern Med 1999; 159(14): 1592-8.
  18. Adibi P, Keshteli AH, Esmaillzadeh A, Afshar H, Roohafza H, Bagherian-Sararoudi R, et al. The study on the epidemiology of psychological, alimentary health and nutrition (SEPAHAN): Overview of methodology. J Res Med Sci 2012; 17(Spec 2): S291-S297.
  19. Sorouri M, Pourhoseingholi MA, Vahedi M, Safaee A, Moghimi-Dehkordi B, Pourhoseingholi A, et al. Functional bowel disorders in Iranian population using Rome III criteria. Saudi J Gastroenterol 2010; 16(3): 154-60.
  20. National Collaborating Centre for Nursing and Supportive Care (UK). Irritable Bowel Syndrome in Adults; Diagnosis and Management of Irritable Bowel Syndrome in Primary Care. NICE Clinical Guidelines, No. 61. London, UK: Royal College of Nursing (UK); 2008.
  21. Jarosz M, Taraszewska A. Risk factors for gastroesophageal reflux disease: the role of diet. Prz Gastroenterol 2014; 9(5): 297-301.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 35، شماره 420 - شماره پیاپی 420
فروردین و اردیبهشت 1396
صفحه 143-150

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 01 دی 1395
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار