مقایسه‌ی اثر بخشی تزریق داخل ضایعه‌ای گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز جلدی با مزوتراپی و درمان با روش معمول

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 استادیار گروه پوست دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: ایران یکی از مناطق هیپرآندمیک لیشمانیوز جلدی می‌باشد. درمان مطلوب برای این بیماری هنوز ناشناخته است. مزوتراپی تکنیک درمانی خاصی است که می‌تواند انواع مختلف داروها را با استفاده از تزریقات متعدد به لایه‌های زیر پوست، در عمق دلخواه تزریق کند.روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، 90 نفر از بیمارانی که با تشخیص قطعی لیشمانیوز جلدی به مرکز تحقیقات سالک اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول با تزریق داخل ضایعه به روش معمول و گروه دوم با روش مزوتراپی درمان شدند. در هر دو گروه تزریق داخل ضایعه‌ی گلوکانتیم هفته‌ای یک بار تا بهبود ضایعه و در نهایت تا 6 هفته انجام شد. بیماران طی درمان، یک هفته بعد، یک ماه بعد و 3 ماه بعد پی‌گیری گردیدند. 05/0 > P به عنوان سطح معنی‌دار بودن تلقی گردید.یافته‌ها: 60 بیمار مطالعه را ادامه دادند. میانگین تغییرات شاخص‌های بیماری (اندازه زخم، اریتم و ایندوراسیون) در گروه معمول با گروه مزوتراپی تفاوت آماری معنی‌دار نداشت. سرعت بهبود ضایعات بر اساس سرعت بهبود زخم، اریتم و ایندوراسیون در گروه مزوتراپی از گروه معمول به صورت معنی‌داری کمتر بود. میانگین شدت درد و میانگین حجم مورد نیاز دارو به ازای هر سانتی‌متر مربع ضایعه در روش مزوتراپی (به ترتیب 06/0 و 05/1) از روش معمول (به ترتیب 67/7 و 6/1) به طور معنی‌داری کمتر بود ولی بین میزان بهبودی بالینی و آزمایشگاهی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.نتیجه گیری: با وجود آن که دو گروه از لحاظ میانگین تغییرات شاخص‌های بیماری و میزان بهبود کلینیکی و آزمایشگاهی تفاوتی نداشتند، تزریق با استفاده از مزوتراپی سریع‌تر و ارزان‌تر بوده، با درد کمتری همراه است و باعث افزایش همکاری بیماران در پروسه‌ی درمان می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Efficacy of Intralesional Injection of Glucantime with Mesotherapy for the Treatment of Cutanuos Leishmaniasis in Comparison to Classic Method

نویسندگان [English]

  • Zabiholah Shahmoradi 1
  • Mansoor Nasiri Kashani 1
  • Shadab Falah Tafti 2
1 Assistant Professor, Department of Dermatology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
2 Medical Student, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Cutaneuos leishmaniasis is a common parasitic disease in 88 countries. Iran is one of the hyperendemic regions of cutaneuos lieshmaniasis. Mesotherapy is a technique used to deliver medication to a specific area of the body to treat a specific condition. This is done by painless multiple intradermal microinjections.Methods: In this clinical trial study, 90 patients with confirmed cutaneuos lieshmaniasis in Isfahan Lieshmaniasis Research Center, were selected and randomly divided into 2 groups. Group A and B were treated by classic intralesional and mesotherapy injection respectively; intralesional injection of glucantime once a week for a maximum of 6 weeks was done for both groups. Patients were followed one week, one month and 3 months after the treatment. P value < 0.05 was considered as significant level.Results: Sixty patients completed the study. There was no significant difference between the mean of changes of disease indecies of the lesions (size of ulcer, erythema and induration) in classic group and mesotherapy group. The speed of the lesion-cure regarding cure of ulcer, erythema and induration in the mesotherapy group was significantly less than classic group. The mean value of pain severity and the mean volume of the drug needed for each centimeter of the lesions in Mesotherapy group was significantly less than classic group. The results showed no statistical significant difference between the clinical and parasitological cure rate of the two groups.Conclusion: Intralesional injection of glucantime by mesutherapy was more rapid, painless and cost effective than the classic method. This could promote the compliance of patients in the treatments procedure.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cutaneuos lieshmaniasis
  • Glucantime
  • Mesotherapy

مراجع

  1. Berman JD. Human leishmaniasis: clinical, diagnostic and chemotherapeutic in the last to years. Clin Infect Dis 1997; 24(4): 684-703.
  2. Hepburn NC. Cutaneuos leishmaniasis: an overview. J Postgrad Med 2003; 49(1): 50-4.
  3. Enk CD, Gardlo K, Hochberg M, Ingber A, Ruzicka T. Cutaneuos leishmaniasis. Hautarzt 2003; 54(6): 506-12. [In German].
  4. Minodier P, Parola P. Cutaneous leishmaniasis treatment. Travel Med Infect Dis 2007; 5(3): 150-8.
  5. Herpburn NC. Cutaneuos leishmaniasis. Clin Exp Dermatol 2000; 25(5): 363-70.
  6. Olliaro PL, Guerin PJ, Gerstls S, Hasskojold AA, Rottingen JA, Suder S. Treatment options for visceral leishmaniasis. System review of clinical studies done in India, 1980-2004. Lancet Inf Dis 2005; 5(12): 763-74.
  7. Harry L, Arnold JR. Parasitic infestations, stingi and bites. In: Odom RB, James WD, Berger TG. Andrew's Diseases of the Skin: Clinical Dermatology. 9th ed. Philadelphia: WB Saunders 1990; p. 488.
  8. Nilforoushzadeh MA, Jaffary F, Moradi S, Derakhshan R, Haftbaradaran E. Effect of topical honey application along with intralesional injection of glucantiome in the treatment of cutaneuos leishmaniasis. BMC Complement Altern Med 2007; 7: 13-6.
  9. Faris RM, Jarallah JS, Khoja TA, al-Yamani MJ. Intralesional treatment of cutaneous leishmaniasis with sodium stibogluconate antimony. Int J Dermatol 1993; 32(8): 610-2.
  10. Kellum RE. Treatment of cutaneous leishma-niasis with an intralesional antimonial drug (Pentostam). J Am Acad Dermatol 1986; 15(4 Pt 1): 620-2.
  11. Flaig MJ, Rupec J, Ruzickat, Rupec RA. Topical treatment of persistant cutaneuos leishmaniasis with paromomycin. Hautarzt 2007; 58(8): 689-90, 692.
  12. Rohrich RJ. Mesotherapy: what is it? Does it work? Plast Reconstr Surg 2005; 115(5): 1425.
  13. Vodamurthy M. Mesotherapy. Indian J Dermatol Venereol Leprol 2007; 73(1): 60-2.
  14. Matarasso A, Pfeifer TM; Plastic Surgery Educational Foundation DATA Committee. Mesotherapy for body contouring. Plast Reconstr Surg 2005; 115(5): 1420-4.
  15. Ardehali S, Rezaee HR, Nadim A. Leishmania and Leishmaniasis Tehran. Tehran: Center for Academic Publication; 1985. p. 10-80.
  16. Desjeux P. The increase in risk factors of leishmaniasis worldwide. Trans R Soc Trop Med Hyg 2001; 95(3): 239-43.
  17. Asilian A, Sadegninia A, Faghihi G, Momeni A. Comparative study of the efficacy of combined cryotherapy and intralesional meglumine antimoniate (Glucantime) vs. cryotherapy and intralesional meglumine antimoniate (Glucantime) alone for the treatment of cutaneous leishmaniasis. Int J Dermatol 2004; 43(4): 281-3.
  18. Moosavi Z, Nakhli A, Rassaii S. Comparing the efficiency of topical paromomycin with intralesional meglumine antimoniate for cutaneous leishmaniasis. Int J Dermatol 2004; 44 (12): 1064-5.
  19. Faghihi G, Tavakoli-kia R. Treatment of cutaneous leishmaniasis with either topical paromomycin or intralesional meglumine antimoniate. Clin Exp Dermatol 2003; 28(1): 13-6.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 12 اسفند 1389
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار