دانشیار گروه گوش و حلق وبینی،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.
چکیده
هدف. عفونتهای گوش خارجی، از جمله عفونتهای قارچی، بیماری مزمن یا تحت حاد مجرای گوش است که علائم، تظاهرات و علت‌شناسی آن معمولاً بستگی به محیط جغرافیایی دارد و در آب و هوای گرم و مرطوب بیشتردیده می‌شود. این مطالعه، با هدف بررسی نوع قارچ عامل و عوامل مساعد کننده و علائم بیماری انجام گرفته است. روش‌ها. مطالعه‌ای است مقطعی-توصیفی که برروی نمونه 174 نفری مبتلایان به عفونت قارچی گوش انجام شده است. روش نمونه‌گیری به طریقه تصادفی و آسان بوده که پس از ثبت اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، سابقه دیابت، تروما، مصرف آنتی‌بیوتیک، سایر شکایات و علائم، از مجرای گوش آن‌ها نمونه‌برداری شده و برای کشت و لام مستقیم به آزمایشگاه ارسال گردید و پس از جمع‌آوری داده‌ها، نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شده‌اند. نتایج. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 8/35 سال بود که 6/50% آن‌ها زن بودند، گروه سنی 39-30 سال (6/30%) بیشترین گروه سنی و بیشترین شغل، مربوط به زنان خانه‌دار بود. (39%)، اکثر بیماران در فصل تابستان و پاییز مراجعه نموده‌اند، شایع‌ترین قارچ عامل ایجاد عفونت «اسپرژیلوس ولاووس» بوده است (6/27% ) و سپس آسپرژیلوس نیجر-اسپرژیلوس فلاووس-کاندیدا البیکانس-اسپرژیلوس فومیکاتوس-اسپرژیلوس نیدوس، به ترتیب در درجات بعدی قرار داشتند و شایع‌ترین علت ایجاد، عفونت مجرا، تروما، دستکاری مجرای گوش، و شایع‌ترین علامت بیماری، خارش گوش بوده است(5/88%). نتیجه‌گیری. عفونتهای «اسپرژیلوس» و «کاندیدیایی» در عفونتهای قارچی گوش خارجی معمولا باید مدنظر باشد.
)