نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران و مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2
مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3
دانشیار، گروه میکروبیولوژی پزشکی، مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4
دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهریار، تهران، ایران
5
کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
6
کارشناس، مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
7
استاد، پژوهشکدهی سل و بیماریهای ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: مایکوباکتریوم بوویس به عنوان عامل سل مزمن گاوی به صورت موردی انسان را نیز درگیر میکند. یک موتاسیون منحصر به فرد در نقطهی 169(G←C) ژن pncA در مایکوباکتریوم بوویس آن را از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس متمایز میکند. استفاده از روش PCR-RFLP برای اولین بار در این تحقیق در جدا سازی این دو ارگانیسم مورد استفاده قرار گرفت.روشها: این مطالعه بر روی 98 بیمار مبتلا به سل با بررسی میکروسکوپی، همراه با کشت و آنتیبیوگرام انجام شد. در قدم بعد، با استفاده از روشهای Allele-specific PCR و PCR-RFLP تغییر نوکلئوتید 169 ژن pncA مورد بررسی قرار گرفت و همچنین نتایج حاصل با Spoligotyping مقایسه شد.یافتهها: از میان نمونههای مورد بررسی، با روش آنتیبیوگرام 28 نمونه (57/28 درصد) مقاوم، 54 نمونه (1/55 درصد) حساس به پیرازینامید و 16 نمونه (23/16 درصد) فاقد رشد بودند. از 28 نمونهی مقاوم، 3 نمونه (1/3 درصد) با روشهای کلاسیک مایکوباکتریوم بوویس تشخیص داده شدند. با روشهای مولکولی از 98 نمونه، 95 نمونه (93/96 درصد) مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و 3 نمونه (06/3 درصد) م.بوویس تشخیص داده شدند. مقایسهی روشهای Allele-specific PCR و PCR-RFLP با حساسیت و ویژگی 100 درصد با نتایج Spoligotyping انطباق داشتند.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که فراوانی مایکوباکتریوم بوویس در جمعیت ایرانی با فراوانی 1/3 درصد، بالاتر از میانگین موارد بررسی شدهی پیشین است (5/0 تا 1 درصد). همچنین نشان داد که روش Allele-specific PCR به علت ارزانتر وسریعتر بودن روش انتخابی است و روش PCR-RFLP به منظور پیشگیری از عدم تطبیقهای احتمالی در Allele-specific PCR میتواند جایگزین مناسبی باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Study of PncA Gene Using PCR-RFLP and Allele-Specific PCR Methods in Distinguishing Mycobacterium Bovis from Mycobacterium Tuberculosis
نویسندگان [English]
-
Mohammad Reza Allahyar Torkaman
1
-
Fatemeh Maryam Sheikholslami
2
-
Parisa Farnia
3
-
Mohammad Hassan Shahhosseiny
4
-
Mohadeseh Mozafari
5
-
Mehdi Shamsi
6
-
Mohammad Reza Masjedi
7
-
Ali Akbar Velayati
7
1
Department of Biology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University and Mycobacteriology Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2
Mycobacteriology Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
3
Associate Professor, Mycobacteriology Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4
Associate Professor, Department of Microbiology; Shahryar Branch; Islamic Azad University, Tehran, Iran
5
Mycobacteriology Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
6
Mycobacteriology Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
7
Professor, National Research Institute of Tuberculosis and Lung Disease (NRITLD), Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background: Bovine tuberculosis is a chronic bacterial disease of cattle that occasionally affects human. A unique mutation at position 169 (C→G) in Mycobacterium bovis differentiates it from Mycobacterium tuberculosis. For the first time, PCR-RFLP method was used in this study to separate the two organisms.Methods: In this study, 98 tuberculosis patients were assessed using microscopic evaluations, culture and antibiogram. Then, nucleotide changes in position 169 were investigated using Allele-specific PCR and PCR-RFLP methods. Finally, the results were compared with spoligotyping results .Findings: Antibiogram revealed 28 subjects (28.57%) to be resistant and 54 (55.1%) to be sensitive to pyrazinamide while and 16 cases (16.23%) showed no growth. Of 28 resistant patients, 3 (3.1%) were diagnosed with M. Bovis using the classical methods. Using molecular methods, 95 (96.93%) out of 98 subjects were diagnosed with M. tuberculosis and 3 (3.06%) with M. bovis. Allele-specific PCR and PCR-RFLP matched with spoligotyping results. Conclusion: Our result showed the incidence of M. bovis infection to be higher in Iranian population (3.1%) than other studied cases (0.5-1%). In addition, we showed that Allele-specific PCR is the method of choice because it is faster and cheaper than PCR-RFLP. However, PCR-RFLP could be a proper alternative to prevent probable mismatches in Allele-specific PCR.
کلیدواژهها [English]
-
Mycobacterium tuberculosis
-
Mycobacterium bovis
-
Allele-specific PCR
-
PCR-RFLP
-
pncA