ارزیابی اثر بتائین بر هیستومورفومتری و شاخص‌های اکسیداتیو بافت اندوکرینی غده‌ی هیپوفیز موش صحرایی تغذیه شده با جیره‌ی پرکالری

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

10.22122/jims.v39i620.13877

چکیده

مقدمه: بتائین می‌تواند در بهبود عملکرد بافت چربی و فعالیت انسولین نقش داشته باشد. رژیم غذایی پرکالری، تغییرات پیچیده‌ای روی محور هیپوتالاموس- هیپوفیز دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر هیستومورفومتری هیپوفیز و شاخص‌های اکسیداتیو موش‌های تغذیه شده با جیرهی پرکالری انجام گردید.
روش‌ها: 24 سر موش صحرایی نژاد ویستار به چهار گروه شاهد: تغذیه شده با غذای استاندارد، چاقی: 10 هفته تغذیه با جیره‌ی پرکالری و تزریق 20 میلیگرم در کیلوگرم استرپتوزوسین (Streptozotocin یا STZ) داخل صفاقی، چاقی- بتائین: 10 هفته تغذیه با جیره‌ی پرکالری و STZ و سپس خوراندن بتائین به مدت 28 روز و بتائین: خوراندن بتائین به مدت 28 روز تقسیم شدند. در پایان دوره، ساختار هیستومورفومتری هیپوفیز به روش هماتوکسیلین- ائوزین (Hematoxylin and Eosin یا H&E) و شاخص‌های استرس اکسیداتیو شامل سوپراکسید دیسموتاز (Superoxide dismutase یا SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (Glutathione peroxidase یا GPX)، مالون دیآلدئید (Malondialdehyde یا MDA) و کاتالاز به روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: وزن بدن، قند خون، میزان انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه چاقی نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌داری را نشان داد. شمار سلول‌های اسیدوفیل و بازوفیل در قسمت‌های حاشیه‌ای و مرکزی هیپوفیز خلفی، در گروه چاقی کاهش یافت. افزایش معنی‌داری در سطح سرمی SOD، GPX و کاتالاز گروه‌ چاقی نسبت به گروه شاهد و در گروه چاقی- بتائین نسبت به گروه چاقی مشاهده گردید. سطح سرمی MDA در گروه چاقی نسبت به گروه شاهد افزایش و در گروه چاقی- بتائین نسبت به گروه چاقی کاهش داشت.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد که مصرف بتائین با کاهش مقاومت به انسولین، کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود ساختار بافتی هیپوفیز، بتواند اثرات سودمند و محافظتی بر غدهی هیپوفیز موش‌هایی با جیرهی پرکالری داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of the Effect of Betaine on Histomorphometry and Oxidative Index of Endocrine Tissue of Pituitary Gland in Rats Fed with High-Calorie Diet

چکیده [English]

Background: Betaine has improving role in adipose tissue function and insulin activity. On the other hand, a high-calorie diet has complex effects on the hypothalamic-pituitary axis. The aim of this study was to evaluate the effect of betaine on pituitary histomorphometry and oxidative index of rats fed with high-calorie diet.
Methods: 24 wistar rats were divided into 4 groups of control, fed with standard food, obesity with 10 weeks of feeding with high-calorie diet and then intraperitoneal injection of streptozotocin (20 mg/kg), obesity/betaine with 10 weeks of feeding with high-calorie diet, intraperitoneal streptozotocin, and then oral betaine for 28 days, and betaine with oral betaine for 28 days. At the end of the study, the histomorphometric structure of the pituitary glands [using hematoxylin and eosin (H&E)] and oxidative stress indices such as superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPX), and malondialdehyde (MDA) [using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)]were evaluated.
Findings: Body weight, blood sugar, insulin level, and insulin resistance index increased significantly in the obese group compared to the control group. The number of acidophilic and basophilic cells in the peripheral and central parts of the posterior pituitary gland decreased in the obese group. Serum levels of SOD, GPX, and catalase showed a significant increase in the obese group compared to the control group and in obese/betaine group compared to the obese group. Serum MDA levels increased in the obese group compared to the control group, and decreased in the obese/betaine group in compared to the obese group.
Conclusion: It is seems that betaine consumption had beneficial and protective effects on the pituitary gland and antioxidant capacity in rat fed with high-calorie diet, by reducing insulin resistance, reducing oxidative stress, and improving the pituitary tissue structure.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Diet
  • Calorie intake
  • Oxidative stress
  • Histology
  • Morphology