ارزیابی HBME-1 درافتراق سلول‌های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک در افوزیون‌های سروزی بدن

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 استادیار، گروه داخلی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

2 استادیار، گروه آسیب‌شناسی ، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بندر عباس،‌ بندر عباس

3 دانشیار، گروه آسیب‌شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

4 متخصص آسیب شناسی، شیراز

چکیده

مقدمه:
در این پژوهش، ارزش تشخیصی HBME-1 در افتراق سلول‌های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک در مایعات سروزی بدن بررسی شد.

روش‌ها:
در این مطالعه، 52 نمونه‌ی سل بلاک تهیه شده از افوزیون سروزی، از بایگانی بخش پاتولوژی بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انتخاب شد و به دو گروه طبقه‌بندی شدند؛ گروه اول شامل 26 افوزیون حاوی سلول‌های مزوتلیال راکتیو بدون شواهد مشکوک به بدخیمی از لحاظ مورفولوژی و یافته‌های بالینی و تصویر نگاری و گروه دوم شامل 26 افوزیون حاوی سلول‌های کارسینومی که دارای تأیید تشخیصی با بیوپسی داشتند، بود. رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی بر روی نمونه‌ها با روش انویژن برای آنتی‌ژن HBME-1 و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد.

یافته‌ها:
اختلاف آماری معنی‌داری از لحاظ واکنش پذیری برای مارکر HBME-1 در دو گروه آدنوکارسینوم متاستاتیک و مزوتلیال واکنشی دیده شد. طرح غالب رنگ‌پذیری برای سلول‌های مزوتلیال واکنشی، طرح غشایی و برای آدنوکارسینوم، طرح سیتوپلاسمی بود (001/0 = P). از نظر فراوانی نسبی شدت رنگ‌پذیری برای سلول‌های آدنوکارسینومی، رنگ‌پذیری منفی 7 مورد (9/26 درصد)، + برابر 4 مورد (38/15 درصد)، ++ به میزان 11 مورد (30/42 درصد) و +++ به تعداد 4 مورد (38/15 درصد) مشاهده شد. برای سلول‌های مزوتلیال واکنشی، واکنش منفی و + مشاهده نشد، واکنش ++ به تعداد 3 مورد (5/11 درصد) و +++ به میزان 23 مورد (5/88 درصد) وجود داشت (001/0 = P).

نتیجه‌گیری:
طرح و شدت رنگ‌پذیری برای HBME-1 پانل جهت افتراق سلول‌های آدنوکارسینوم از مزوتلیال واکنشی مفید می‌باشد. با توجه به قرابت ایمونوراکتیویتی مارکر HBME–1 در آدنوکارسینوم‌های متاستاتیک تخمدان با سلول‌های مزوتلیال واکنشی، کاربرد این مارکر به تنهایی در مایعات پریتوان حاوی سلول‌های کارسینوم متاستاتیک تخمدان دارای محدودیت می‌باشد.

واژگان کلیدی: افوزیون سروز، آدنوکارسینوم، مزوتلیال واکنشی، ایمونوسیتوشیمی، آنتی‌ژن
HBME-1

عنوان مقاله [English]

Evaluation of HBME-1 in the Differential Diagnosis of Reactive Mesothelial and Metastatic Adenocarcinoma Cells in Body Serous Effusions

نویسندگان [English]

  • Alireza Rahmani 1
  • Mohsen Dehgani Zahedani 2
  • Noushin Afshar Moghaddam 3
  • Hamidrreza Heidarian 4
1 Assistant Professor, Department of Gastroenterology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
2 Assistant Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
3 Associate Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Banda Abbas University of Medical Sciences, Bandar Abbas
4 Pathologist, Shiraz
چکیده [English]

Background: We tried to evaluate the diagnostic utility of HBME-1 in distinguishing between reactive meso-thelial cells and adenocarcinoma in body serous effusions.

Methods: We examined 52 cytologic specimens of serous effusions processed by cell block technique retrieved from the pathology archive of Al-zahra hospital (Isfahan). They were categorized in two groups: Group I. 26 effusions containing reactive mesothelial cells from patients with no evidences of malignancy based on cyto-morphology, clinical data and imaging; and Group II. 26 effusions containing adenocarcinomatous cells from patients with diagnosis established by routine histology. Immunostaining with HBME-1 was performed using an Envision technique. Statistical analysis was performed with SPSS software.

Findings: Statistical significance was found with HBME-1 when comparing both adenocarcinoma versus meso-thelial cells (P = 0.001). Also, we found HBME-1 outlined cell membranes in reactive mesothelial cells versus cytoplasmic pattern in adenocarcinoma cells (P = 0.001). The staining intensity for adenocarcimoma cells in-cluded: Negative in 7 cases (26.9%); score + in 4 cases (15.38%), score ++ in 11 cases (42.30%) and score +++ in 4 cases (15.38%). In mesothelial cells, Negative and score + was not seen, score ++ was in 3 cases (11.5%), and score +++ in 23 cases (88.5%) (P = 0.001).

Conclusion: The staining pattern and intensity for HBME-1 is a usufull panel for differentiation of adenocarci-noma and mesothelial cells. The only limitation of this marker is ovarian carcinoma that shows the same pattern as reactive mesothelial cells.

Keywords: Serous fluid, adenocarcinoma, reactive mesothelial, HBME-1 antigen, immunocytochemistry.

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 28، شماره 105 - شماره پیاپی 105
فروردین و اردیبهشت 1389

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 16 آبان 1389
  • تاریخ بازنگری: 20 اردیبهشت 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار