مقایسه‌ی پیامدهای کلینیکی و الکترودیاگنوستیک ترمیم اولیه و ثانویه‌ی اعصاب مدیان و اولنار طی 18 ماه

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار،گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان،ایران

2 دانشیار، گروه طب فیزیکی و توان‌بخشی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشیار، گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 دستیار، گروه طب فیزیکی و توان‌بخشی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: بیمارانی که دچار قطع عصب محیطی می‌شوند بعد از مراجعه به بیمارستان تحت بررسی و درمان موقت قرا می‌گیرند. عمل ترمیم اعصاب محیطی در تعدادی از بیماران بلافاصله (اولیه) و در بسیاری دیگر بنا به دلایل مختلف بعد از گذشت مدت زمان طولانی‌تر به صورت ثانویه بر روی عصب آن‌ها انجام می‌شود. در مطالعه‌ی حاضر پیامدهای کلینیکی و الکترودیاگنوستیک را بین ترمیم‌های اولیه و ثانویه عصب مقایسه کردیم.روش‌ها: در این مطالعه که به روش آینده‌نگر انجام شد، بیماران با عمل جراحی ترمیم اعصاب مدیان و اولنار به صورت اولیه و نیز بیمارانی که تحت عمل جراحی اعصاب مذکور به صورت ثانویه قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد استفاده در این مطالعه از بیمارانی که طی سال‌های 1381 تا 1388 در مراکز درمانی الزهرا (س) و آیت‌الله کاشانی شهر اصفهان تحت عمل جراحی ترمیم عصب محیطی دست قرار گرفته بودند، جمع‌آوری شد. در ماه‌های سوم، ششم، دوازدهم و هجدهم بعد از عمل، بیماران تحت پی‌گیری کلینیکی و الکترودیاگنوستیک قرار گرفتند و نتایج برگشت عملکرد دست آن‌ها اعم از حس و حرکت با یکدیگر مقایسه شد.یافته‌ها: در پایان تحقیق 122 نفر (64 نفر مرد و 58 نفر زن) وارد مطالعه شدند. از این بیماران 56 بیمار (9/45 درصد) با جراحی اولیه و 66 بیمار (1/54 درصد) با جراحی ثانویه دارای اطلاعات کامل بودند. سن بیماران در محدوده‌ی 7 تا 55 سال (میانگین 9/8 ± 9/24) بود و دو گروه از لحاظ سنی تفاوت معنی‌داری نداشتند (59/0 = P). بیماران تحت عمل اولیه بهبود کلینیکی بهتری در معاینه‌ی حسی و حرکتی و سرعت انتقال عصبی حسی و یافته‌های الکترومیوگرام در مقایسه‌ی با بیماران ثانویه داشتند (05/0 > P) ولی از سرعت انتقال عصبی حرکتی تفاوتی نداشتند (1/0 = P).نتیجه‌گیری: در این مطالعه نتایج ترمیم در آسیب هر دو عصب مدین و اولنار را با هم مدنظر گرفتیم. نتایج نشان دهنده‌ی بهبود بیشتر در معاینات حسی و حرکتی و یافته‌های الکترودیاگنوستیک در گروه بیماران با ترمیم اولیه عصب نسبت به ترمیم ثانویه عصب بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Clinical and Electrodiagnostic Outcome after Primary Versus Secondary Nerve Repair in Median and Ulnar Nerves Damage During 18 Months Follow-up

نویسندگان [English]

  • Abolghasem Zarezadeh 1
  • Saeid Khosrawi 2
  • Khalilollah Nazem 3
  • Shila Haghighat 4
1 Assistant Professor, Department of Orthopedics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
2 Associate Professor, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
3 Associate Professor, Department of Orthopedics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Resident, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine And Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Patients who suffer from traumatic peripheral nerve injuries receive temporary treatment after referring to hospital. Peripheral nerve repair surgery in some patients is done immediatly after damage but many of them get secondary nerve repair after longer periods of time. In this study we have compared the clinical and electrodiagnostic outcome among primary and secondary nerve repair.Methods: Patients with primary or secondary repair of median and ulnar nerves were enrolled in a non-randomized clinical trial prospective study. Information used in this study was collected from patients that passed a surgery to repair the peripheral nerve betwen years 2003 to 2010 in Alzahra and Ayatollah Kashani hospitals of Isfahan, Iran. Patients were followed by clinical and electrodiagnostic examination in the third, sixth, twelfth and eighteenth month after surgery and the outcome of recovery in their hand function (sensory and motor) were evaluated.Finding: 122 patients (64 men and 58 female) were enrolled in this study. 56 patients (45.9%) had a primary repair surgery and 66 patients (54.1%) had a secondary repair surgery. The age range were between 7 to 55 years (mean: 24.9 ± 8.9), with the mean of 25.6 ± 7.1 for primary group and 24.4 ± 9.8 for secondary group (P = 0.59). By using the Maan-Whitney test, primary group had better clinical sensory and motor recovery and also improvement in sensory NCV (Nerve conduction velocity) and EMG (Electromyogram) findings compared with secondary group (P < 0.05), but no significant difference was seen in motor NCV between 2 groups (P = 0.1).Conclusion: In this research we studied the result of primary and secondary repair in both median and ulnar nerve injuries. We concluded that clinical and electrodiagnostic outcome in primary nerve repair were better than secondary nerve repair, thus we suggest immediate repair after peripheral nerve injuries, when possible.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Median and ulnar nerves damage
  • Nerve repair
  • Clinical findings
  • Electrodiagnosis

مراجع

  1. Birch R. Nerve Repair. In: Green DP, Hotchkiss RN, Pederson W, editors. Green's operative hand surgery. 5th ed. Philadelphia: Mosby Elsevier; 2005. p. 1075-112.
  2. Jobe MT, Martinez SF. Peripheral nerve injuries. In: Canale ST, Beaty JH, editors. Campbell's Operative Orthopedics. 11th ed. Philadelphia: Mosby Elsevier; 2008. p. 3642-61.
  3. Birch R. Surgical Disorders of the Peripheral Nerves. 2nd ed. London: Springer; 2011.
  4. p. 531-41.
  5. Tubiana R, Thomine JM, Mackin E. Examination of The Hand and Wrist ed. Login Brothers Book Company; 1996.p.261-355. 2nd ed. London: Informa Healthcare; 1998. p. 261-355.
  6. Jongen SJ, Van Twisk R. Results of primary repair of ulnar and median nerve injuries at the wrist: an evaluation of sensibility and motor recovery. Neth J Surg 1988; 40(3): 86-9.
  7. Omer GE, Jr. Injuries to nerves of the upper extremity. J Bone Joint Surg Am 1974; 56(8): 1615-24.
  8. Birch R, Bonney G, Wynn Parry CB. Surgical Disorders of the peripheral Nerves. Edinburgh: Churchill Livingstone; 1998.
  9. Yuan TZ, Liao JZ, Cheng XM. The emergent repair of peripheral nerve injury of the wrist. Zhongguo Xiu Fu Chong Jian Wai Ke Za Zhi 1999; 13(4): 221-2.
  10. Mohseni MA, Pour JS, Pour JG. Primary and delayed repair and nerve grafting for treatment of cut median and ulnar nerves. Pak J Biol Sci 2010; 13(6): 287-92.
  11. Ertem K, Denizhan Y, Yologlu S, Bora A. [The effect of injury level, associated injuries, the type of nerve repair, and age on the prognosis of patients with median and ulnar nerve injuries]. Acta Orthop Traumatol Turc 2005; 39(4): 322-7.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 29، شماره 141 - شماره پیاپی 141
مرداد و شهریور 1390
صفحه 672-678

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 22 خرداد 1390
  • تاریخ بازنگری: 31 فروردین 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار