نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
کارشناس ارشد، گروه انگل شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
کارشناس ارشد، گروه زیست سلولی و مولکولی، آزمایشگاه مرکزی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
مربی، دانشجوی دکتری، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، گروه ایمنی شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
استاد، گروه انگل شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5
استادیار، گروه انگل شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
6
دانشیار، گروه انگل شناسی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: شناخت و نقش عملکرد سیستم ایمنی و عوامل مختلف آن در التیام ضایعات ناشی از لیشمانیوز جلدی، درمان و کنترل بیماری ضروری به نظر می‌رسد. طبق مطالعات انجام شده، فاکتورهای ایمنی مثل MCP1 (Monocyte chemotactic protein-1) و نیتریک اکساید (Nitric oxide یا NO) دارای اثرات تعیین کننده‌ای در روند التیام ضایعات می‌باشند. بنابراین در این مطالعه سعی شد تداخل فاکتورهای ذکر شده با گلوکانتیم، داروی انتخابی درمان این بیماری، مورد بررسی قرار گیرد. روش‌ها: از موارد مشکوک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک، 44 بیمار (شامل 38 مرد و 6 زن) که آزمایش مستقیم جلدی آن‌ها پس از رنگ‌آمیزی با گیمسا از نظر بیماری لیشمانیوز مثبت شده بود، انتخاب شدند. قبل از تجویز هر نوع داروی درمانی، 5 سی‌سی خون جهت اندازه‌گیری فاکتورهای MCP1 و NO از آن‌ها گرفته شد و پس از جداسازی سرم بیماران، تا زمان بررسی در 70- درجه‌ی سانتی‌گراد نگه‌داری شد. از همین بیماران 2 تا 4 هفته بعد از دریافت آخرین دوز دارویی جهت بررسی فاکتورهای ذکر شده، خون‌گیری مجدد انجام شد. یافته‌ها: جهت بررسی رابطه‌ی متغیرهای NO و MCP1 قبل و بعد از درمان از آزمون Paired-t استفاده شد. در این بررسی ملاحظه شد که بین 2 فاکتور ذکر شده و درمان دارویی با گلوکانتیم رابطه‌ی معنی‌داری وجود دارد (05/0 > P)، به طوری که افزایش معنی‌دار MCP1 و NO پس از درمان و التیام ضایعه‌ی جلدی گزارش گردید. نتیجه‌گیری: MCP1 القا کننده‌ی فعالیت‌های ضد لیشمانیایی در ماکروفاژها از طریق تولید NO است و در نتیجه باعث هدایت پاسخ ایمنی به سمت Th1 و کشتن انگل درون سلولی می‌شود. واژگان کلیدی: نیتریک اکساید، لیشمانیوز جلدی، پروتئین -1 جاذب شیمیائی مونوسیت‌ها
عنوان مقاله [English]
Serum Monocyte Chemotactic Protein-1 and Nitric Oxide in Cutaneous Leishmaniasis Patients before and after Treatment with Glucantime
نویسندگان [English]
-
Faezeh Mohammadi
1
-
Manizheh Narimani
2
-
Nafise Esmaeil
3
-
Hossein Yousefi
4
-
Abasali Eskandarian
5
-
Seyed Hossein Hejazi
6
1
Department of Parasitology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Central Laboratory, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Lecturer, PhD Student, Student Research Committee, Department of Immunology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Professor, Department of Parasitology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5
Assistant Professor, Department of Parasitology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
6
Associate Professor, Department of Parasitology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: It is necessary to recognize the role and function of immune system in wound healing, control, and treatment of cutaneous leishmaniasis (CL). According to the published papers, immune system factors such of monocyte chemotactic protein-1 (MCP1) and nitric oxide (NO) have an impact on wound healing. In this study, the role of these factors on wound healing and their interaction with glucantime in CL patients were investigated. Methods: In a cross-sectional study, 44 (38 males and 6 females) patients who referred to Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, were diagnosed as positive CL using direct microscopy. Before and after treatment with glucantime, 5 ml whole blood samples were obtained from all samples and the sera were incubated at -70°C until use. Serum levels of MCP1 and NO were determined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method and Grise reaction, respectively. Paired t-test was used to compare NO and MCP1 values before and after treatment. Findings: Improvements in cutaneous lesions and significant elevations in MCP1 and NO levels (P < 0.05) were observed after treatment. These findings show a significant association between treatment with glucantime and levels of NO and MCP1 (P < 0.05). Conclusion: The interesting results of this investigation revealed that MCP1 and NO play an important role in wound healing of patients with CL. Keywords: Cutaneous leishmaniasis, Monocyte chemotactic protein-1, Nitric oxide
)