بررسی خصوصیات دموگرافیک و بالینی کودکان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان طی سال‌های 94-1391

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران

2 کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران

3 پژوهشگر، معاونت درمان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 دانشجوی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

5 مرکز تحقیقات بیماری‌های غیر واگیر، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

6 مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

7 مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی تعیین کننده‌ی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران

8 گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: Leishmaniasis، یک بیماری انگلی است که توسط تک یاخته‌ای از جنس Leishmania ایجاد و توسط پشه‌ی خاکی منتقل می‌شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی خصوصیات دموگرافیک و بالینی کودکان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان بود.روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه‌ی مقطعی بود. جامعه‌ی این مطالعه، کلیه‌ی کودکان با سن 5 ≥ سال مبتلا به Cutaneous leishmaniasis طی سال‌های 94-1391 در سطح استان اصفهان بودند. خصوصیات دموگرافیک و بالینی بیماران به صورت تعداد و درصد ارایه شد. میانگین سنی بیماران بر اساس جنس با استفاده از آزمون t مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS انجام شد.یافته‌ها: از مجموع 1529 بیمار، 8/51 درصد را پسران، 0/56 درصد را افراد روستایی و 9/92 درصد را افراد ایرانی تشکیل می‌دادند. میانگین ± انحراف سنی بیماران 50/1 ± 71/2 سال بود. کوچک‌ترین بیمار 2 ماهه بود. بیشترین تعداد بیماران در گروه سنی یک سال (4/20 درصد) و کمترین تعداد در گروه سنی کمتر از یک سال (6/5 درصد) قرار داشتند. شایع‌ترین (8/91 درصد) گونه‌ی انگل ایجاد کننده‌ی بیماری، Leishmania major بود. قطر زخم در 37/63 درصد از بیماران بیش از 2 سانتی‌متر بود. در 2/11 درصد از بیماران، تعداد زخم‌ها 4 ≤ بود. در کودکان بیمار، ناحیه‌ی صورت شایع‌ترین (7/33 درصد) محل ایجاد زخم بود.نتیجه‌گیری: با توجه به آندمیک بودن بیماری در استان اصفهان، کودکان در این منطقه در معرض خطر بالایی جهت ابتلا به بیماری می‌باشند. بنابراین، باید عملیات مبارزه با مخازن حیوانی و پشه‌ی ناقل بیماری به عنوان یک اولویت در جهت کنترل بیماری در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Demographic and Clinical Characteristics of Children with Cutaneous Leishmaniasis in Isfahan Province, Iran, during 2011-2015

نویسندگان [English]

  • Mahdi Mohammadian 1
  • Ali Asghar Valipour 2
  • Javad Ramazanpour 3
  • Sarah Islamie Farsani 4
  • Pezhman Bagheri 5
  • Mohammad Aryaie 6
  • Salman Norozi 7
  • Abdollah Mohammadian-Hafshejani 8
1 Department of Social Medicine, School of Public Health, Dezful University of Medical Sciences, Dezful, Iran
2 Student Research Committee, School of Medicine, Abadan University of Medical Sciences, Abadan, Iran
3 Researcher, Deputy of Health,, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Student of Medicine, Student Research Committee, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
5 Non-Communicable Diseases Research Center, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran
6 Health Management and Social Development Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
7 Social Determinants of Health Research Center, Yasuj University of Medical Sciences, Yasuj, Iran
8 Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan AND Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background: Leishmaniasis is a parasitic disease caused by protozoan called Leishmania that is transmitted by sand flies. The aim of this study was to determine the demographic and clinical characteristics of children with cutaneous leishmaniasis in Isfahan province, Iran.Methods: This was a cross-sectional study on all children patients with age of five years and younger in Isfahan province during 2011 to 2015. Demographic and clinical characters of patients were presented as the number and percentage. The mean age of patients according to sex was compared using t test via SPSS software.Findings: Of 1529 patients, 51.8% were boys, 56.0% were in rural areas, and 92.9% were Iranian. The mean age of patients (± SD) was 2.71 ± 1.5 years. The smallest patient was 2 months old. Most of the patients were in the age group of one year (20.4%) and the lowest were in the age group of less than one year (5.6%). Leishmania major was the most common (91.8%) cause of disease. Wound size at 63.37% of patients was more than 2 cm. In 11.2% of patients the number of wounds was equal or more than 4 wound. In children, face was the most common (33.7%) region of wound.Conclusion: Leishmaniasis is endemic in Isfahan province, and children are in high risk for incidence of disease. However, the process for combating the animal reservoirs and mosquito vector should be considered as a priority to control the disease. Furthermore, the facilities should be provided for accurate and timely diagnosis and treatment of patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Children
  • Cutaneous
  • Treatment outcomes
  • Iran

مراجع

  1. Alvar J, Velez ID, Bern C, Herrero M, Desjeux P, Cano J, et al. Leishmaniasis worldwide and global estimates of its incidence. PLoS One 2012; 7(5): e35671.
  2. World Health Organizaton. Control of the leishmaniase. Geneva, Switzerland: WHO; 2010.
  3. Noazin S, Khamesipour A, Moulton LH, Tanner M, Nasseri K, Modabber F, et al. Efficacy of killed whole-parasite vaccines in the prevention of leishmaniasis: a meta-analysis. Vaccine 2009; 27(35): 4747-53.
  4. Noazin S, Modabber F, Khamesipour A, Smith PG, Moulton LH, Nasseri K, et al. First generation leishmaniasis vaccines: a review of field efficacy trials. Vaccine 2008; 26(52): 6759-67.
  5. Reithinger R, Mohsen M, Leslie T. Risk factors for anthroponotic cutaneous Leishmaniasis at the household level in Kabul, Afghanistan. PLoS Negl Trop Dis 2010; 4(3): e639.
  6. Pedrosa FA, Ximenes RA. Sociodemographic and environmental risk factors for American cutaneous leishmaniasis (ACL) in the State of Alagoas, Brazil. Am J Trop Med Hyg 2009; 81(2): 195-201.
  7. Pontello JR, Gon AS, Ogama A.. American cutaneous leishmaniasis: epidemiological profile of patients treated in Londrina from 1998 to 2009. Anais Brasileiros de Dermatologia 2013; 88(5): 748-53.
  8. Saatchi M, Salehinia H, Khazaei S, Mohammadian M, Mohammadian-Hafshejani A. Cutaneous leishmaniasis in Iran: Demographic description and therapeutic outcomes. Dermatol Cosmet 2015; 6(2): 108-18. [In Persian].
  9. Yaghoobi-Ershadi MR, Akhavan AA, Zahraei-Ramazani AV, Abai MR, Ebrahimi B, Vafaei-Nezhad R, et al. Epidemiological study in a new focus of cutaneous leishmaniasis in the Islamic Republic of Iran. East Mediterr Health J 2003; 9(4): 816-26.
  10. van Thiel PP, Leenstra T, de Vries HJ, van der Sluis A, van GT, Krull AC, et al. Cutaneous leishmaniasis (Leishmania major infection) in Dutch troops deployed in northern Afghanistan: epidemiology, clinical aspects, and treatment. Am J Trop Med Hyg 2010; 83(6): 1295-300.
  11. Uzun S, Durdu M, Culha G, Allahverdiyev AM, Memisoglu HR. Clinical features, epidemiology, and efficacy and safety of intralesional antimony treatment of cutaneous leishmaniasis: recent experience in Turkey. J Parasitol 2004; 90(4): 853-9.
  12. Passos VM, Barreto SM, Romanha AJ, Krettli AU, Volpini AC, Lima e Costa MF. American cutaneous leishmaniasis: use of a skin test as a predictor of relapse after treatment. Bull World Health Organ 2000; 78(8): 968-74.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 35، شماره 422 - شماره پیاپی 422
فروردین و اردیبهشت 1396
صفحه 243-248

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 13 دی 1395
  • تاریخ بازنگری: 07 اردیبهشت 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار