بررسی میزان بهبود Carhart Notch پس از جراحی استخوان رکابی

نویسندگان

1 استادیار گروه گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.

2 دانشیار گروه گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.

3 متخصص گوش و حلق و بینی.

چکیده

هدف. (CN) Notch Carhart یکی از معیارهای اصلی تشخیصی ادیومتریک اتواسکلروز است. این یک الگوی غیرطبیعی تمپانومتری ناشی از فیکساسیون استخوان رکابی و لذا بی‌تحرکی نسبی پری‌لنف می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات این پدیده در اعمال جراحی اتواسکلروز انجام شده است.
روش‌ها. یکصدوسی بیمار و یکصدوچهل‌وشش گوش مبتلا به اتواسکلروز در این طرح بررسی شدند. بیماران دو هفته قبل و شش ماه پس از عمل جراحی (اعم از استاپدکتومی و استاپدوتومی) تحت ادیومتری قرار گرفتند و متوسط افت انتقال استخوانی در فرکانسهای500 و 1000 و 2000 و 4000 هرتز (با خط مبنای HZ800) بعنوان میزان عددی کارهارت ناچ محاسبه گردید. این میزان عددی قبل و بعد از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
نتایج. میانگین بهبود کارهارت ناچ در فرکانسهای500، 1000، 2000، 4000 هرتز در استاپدکتومی به ترتیب3، 5/5، 4/10 و 3 دسی بل و در استاپدتومی 4، 8/5 ، 6/9، و2/4 دسی بل بدست آمد. میانگین بهبود CN بطور کلی در هر فرکانس ذکر شده در بالا به ترتیب 8/3، 7/5، 8/9 و 8/3 دسی بل و در کل بیماران 7/5 دسی بل است.
نتیجه‌گیری. در مطالعه حاضر مشخص شد کارهارت ناچ پس از عمل جراحی اعم از استاپدکتومی یا استاپدوتومی در فرکانسهای 500، 1000، 2000، 4000 هرتز بطور معنی‌داری بهبود می‌یابد. این بهبود بیشتر در فرکانس 2000 بمیزان 8/9 و کمترین بهبود در فرکانس 500 به میزان 8/3 بود. همچنین میان نوع عمل و میزان بهبود در شنوائی از راه استخوان Bone Conduction (B.C) تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

.

نویسندگان [English]

  • . . 1
  • . . 2
  • . . 3
  • . . 3