با میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان استرومایی دستگاه گوارش S-100 رابطه‌ی پروتئین

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه آسیب شناسی، دانشکده‌ی پـزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، گروه آسیب شناسی، دانشکده‌ی پـزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پـزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: سرطان استرومایی دستگاه گوارش (GIST) شامل یک گروه از تومورهای مزانشیمال می‌باشد. ما در این بررسی قصد داشتیم تا با بررسی نحوه‌ی ارتباط بین پروتئین S-100 و بقای بیماران مبتلا به سرطان استرومایی دستگاه گوارش، روشی جهت پیش‌بینی پیش آگهی بیماری در فرد مبتلا به دست آوریم.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تحلیل بقا (Survival study) جمعیت مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به سرطان استرومایی دستگاه گوارش بود. چهل بیمار به روش سرشماری و از طریق جستجوی برگه‌های پاتولوژی موجود در بایگانی پاتولوژی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در مطالعه شرکت داده شدند. پس از تکمیل فرم‌های مربوط به بیماران، اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: 5/62 درصد بیماران مرد و 5/37 درصد زن با میانگین سنی 16/6 ± 4/58 سال بودند. پروتئین S100، در 5/17 درصد مثبت و در 82/5 درصد منفی بود. در طول مطالعه 20 درصد بیماران فوت کردند و میانگین مدت زمان بقای آنان از بدو تشخیص بیماری 4/4 ± 63 ماه بود. میانگین زمان بقا در بیمارانی که پروتئین S100 داشتند، 86/9 ± 14/54 ماه و در بیماران فاقد این پروتئین، 73/4 ± 97/63 ماه بود که تفاوت معنی‌داری نداشت (001/0 > P).نتیجه‌گیری: طبق نتایج به دست آمده، با وجود نتایج ضد و نقیض و محدودی که در مورد نقش این پروتئین در بقا و پیش آگهی بیماری وجود دارد، این پروتئین همچنان به عنوان یک عامل مؤثر و مظنون در سیر، بقا و پیش آگهی بیماری مطرح می‌باشد و لازم است مطالعات وسیع‌تری در مورد آن انجام گیرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

S-100 Protein Relationship with the Survival Rate of Patients with Gastrointestinal Stromal Tumors

نویسندگان [English]

  • Mitra Heidarpour 1
  • Parvin Rajabi 2
  • Mohamadali Rahim Labafzadeh 3
1 Assistant Professor, Department of pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
2 Professor, Department of pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
3 Student of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Background: Gastrointestinal stromal tumors (GIST) includes a group of mesenchimal tumors. One of the studied issues is the relation between the survival of the patient and protein S-100. We intended to study these types of tumors to understand whether there is any relationship between protein S-100 and survival rate.Methods: In this survival study, 40 patients who with stromal cancer of gastrointestinal tract admitted in AL-Zahra hospital, Isfahan were assessed. These patients were found by studying all the pathological reports recorded in hospital archives.Finding: Forty patients (62.5% male vs 37.5% female) with the mean age of 58.4 ± 16.6 enrolled in study. 12.5% of patients were younger than 40 years old. Protein S-100 was positive just in 17.5% of these patients. 80% of patients have been alive since the end of the study and 20% were dead. The average time of survival from the beginning of diagnosis was 63 ± 4.4 months.Conclusion: Although there are different results about the effect of this protein on prognosis and survival of patients, but protein S-100 is yet considered to be an effective factor on survival and prognosis of these types of tumors and more studies should be carried out to in this field.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • Immunohistochemistry
  • CD117
  • Protein S-100
  • Gastrointestinal stromal tumors
  1. Rubin BP. Recent progress in the classification of soft tissue tumors: role of genetics and clinical implications. Curr Opin Oncol 2001; 13(4): 256-60.
  2. Pidhorecky I, Cheney RT, Kraybill WG, Gibbs JF. Gastrointestinal stromal tumors: current diagnosis, biologic behavior, and management. Ann Surg Oncol 2000; 7(9): 705-12.
  3. Silverberg SG, DeLellis RA, Frable WJ, LiVolsi VA, Wick MR. Silverberg’s Principles and Practice of Surgical Pathology and Cytopathology. 4th ed. Oxeord, UK: Churchill Livingstone; 2005. p. 677-84, 1443-5.
  4. Patel SR, Benjamin RS. Management of perito-neal and hepatic metastases from gastrointestinal stromal tumors. Surg Oncol 2000; 9(2): 67-70.
  5. D'Amato G, Steinert DM, McAuliffe JC, Trent JC. Update on the biology and therapy of gastrointestinal stromal tumors. Cancer Control 2005; 12(1): 44-56.
  6. Perez D, Demartines N, Meier K, Clavien PA, Jungbluth A, Jaeger D. Protein Protein S100 as prognostic marker for gastrointestinal stromal tumors: a clinicopathological risk factor analysis. J Invest Surg 2007; 20(3): 181-6.
  7. Gunawan B, Bergmann F, Höer J, Langer C, Schumpelick V, Becker H, et al. Biological and clinical significance of cytogenetic abnormalities in low-risk and high-risk gastrointestinal stromal tumors. Hum Pathol 2002; 33(3): 316-21.
  8. Miettinen M, Lasota J, Sobin LH. Gastrointestinal stromal tumors of the stomach in children and young adults: a clinicopathologic, immunohistochemical, and molecular genetic study of 44 cases with long-term follow-up and review of the literature. Am J Surg Pathol 2005; 29(10): 1373-81.
  9. Nilsson B, Bümming P, Meis-Kindblom JM, Oden A, Dortok A, Gustavsson B, et al. Gastrointestinal stromal tumors: the incidence, prevalence, clinical course, and prognostication in the preimatinib mesylate era--a population-based study in western Sweden. Cancer 2005; 103(4): 821-9.