بررسی و مقایسه‌ی تعداد سلول‌های گانگلیونی در ضخامت جدار روده‌ی بزرگ انسان به دو روش برش مقطعی نمونه و خرد کردن نمونه‌ی تمام ضخامت روده‌ی بزرگ

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه پاتولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصقهان، ایران

چکیده

مقدمه: برای تشخیصی هیرشپرونگ روش‌هایی مانند بیوپسی که به مشاهده‌ی گانگلیون در نمونه می‌پردازند، ارزشمند هستند. تاکنون مطالعه‌ای بر روی هموژناسیون یا همگن‌سازی بافت جهت تشخیص هیرشپرونگ گزارش نشده است. هدف از این مطالعه مقایسه‌ی همگن‌سازی نمونه از طریق خرد کردن آن نسبت به مطالعه‌ی برش‌های متعدد از نمونه و تعیین احتمال خطا در شمارش سلولی و نیز احتمال پیدایش گانگلیون بود.روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که در سال 1391 انجام شد. در این مطالعه یک قطعه‌ی سالم از روده‌ی بزرگ بیماران کولکتومی‌شده با تشخیص کارسینوما، جدا شد. سپس 25 برش به طول یک سانتی‌متر تهیه شد و در فرمالین قرار گرفت. هم‌زمان 25 برش دیگر به طول یک سانتی‌متر از همان روده تهیه گردید و با تیغ بیستوری خرد شد و بر روی کاغذ صافی در فرمالین قرار گرفت. لام‌های روش برش مقطعی و لام‌های حاصل از روش خرد کردن نمونه که کدهای متفاوتی داشتند توسط پاتولوژیست از نظر تعداد سلول گانگلیونی بررسی شدند. داده‌ها توسط آزمون‌های آماری 2χ و Student-t آنالیز شد.یافته‌ها: دراین مطالعه 50 نمونه انتخاب شد و هر نمونه به دو دسته تقسیم شد. دسته‌ی اول به صورت مقطعی و دسته‌ی دوم به روش خرد کردن تحت شمارش سلولی قرار گرفتند. میانگین تعداد سلول‌های مشاهده‌شده در برش مقطعی 8/11 ± 96/33 و در روش خرد کردن 9/16 ± 64/25 عدد بود. این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (049/0 = P).  نتیجه‌گیری: با توجه به وجود تفاوت معنی‌دار بین دو روش خرد کردن و برش مقطعی، در صورتی که نمونه‌های اخذشده از روده ابتدا خرد شوند و سپس رنگ‌آمیزی گردند، امکان شناسایی سلول‌های گانگلیونی امکان‌پذیرتر خواهد بود و روش خرد کردن نسبت به روش برش مقطعی ارجحیت دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Number of Ganglion Cells in Human Colon Wall via Two Different Methods of Full-Thickness Sections and Fragmented Tissues

نویسندگان [English]

  • Ardeshir Talebi 1
  • Mohammad Saeid 2
1 Associate Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: The most important way to diagnose Hirschsprung's disease is biopsy of rectum and its hystopathologic study by several slices (to 50 slices); detection of the disease depends on ganglion cells. Recently, there are two methods for detection of these cells; full-thickness sections and fragmented tissues.  This study aimed to compare these to methods in detecting ganglion cells; which was not done before.Methods: In this cross-sectional study done in Alzahra hospital (Isfahan, Iran) during 2011-2012, 25 samples of colon wall in patients with detected carcinoma were studied. A 1-cm slice from each sample was fixed in formalin. Another 1-cm slice from each sample was crushed and fixed on filter paper in formalin. The samples were prepared by tissue processor machine and colored by Hematoxylin and Eosin method. Both groups were coded by second person and analyzed by a unique pathologist. The number of ganglion cells was determined and recorded.Findings: The mean ± SD of counted ganglion cells was 33.96 ± 11.80 in full-thickness sections and 25.64 ± 16.90 in fragmented tissues methods. According to independent sample t-test, the difference between two methods was statistically meaningful (P = 0.049).Conclusion: According to current study, fragmented tissues method is better than the full-thickness sections method in detection of ganglion cells for diagnosis of Hirschsprung's disease.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ganglion cell
  • Full-thickness sections
  • Fragmented tissues
  • Hirschsprung's disease
  1. Biggs WS, Dery WH. Evaluation and treatment of constipation in infants and children. Am Fam Physician 2006; 73(3): 469-77.
  2. Amiel J, Sproat-Emison E, Garcia-Barcelo M, Lantieri F, Burzynski G, Borrego S, et al. Hirschsprung disease, associated syndromes and genetics: a review. J Med Genet 2008; 45(1): 1-14.
  3. de Lorijn F, Boeckxstaens GE, Benninga MA. Symptomatology, pathophysiology, diagnostic work-up, and treatment of Hirschsprung disease in infancy and childhood. Curr Gastroenterol Rep 2007; 9(3): 245-53.
  4. de Lorijn F, Kremer LC, Reitsma JB, Benninga MA. Diagnostic tests in Hirschsprung disease: a systematic review. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2006; 42(5): 496-505.
  5. de Lorijn F, Reitsma JB, Voskuijl WP, Aronson DC, Ten Kate FJ, Smets AM, et al. Diagnosis of Hirschsprung's disease: a prospective, comparative accuracy study of common tests. J Pediatr 2005; 146(6): 787-92.
  6. De La Torre L, Langer JC. Transanal endorectal pull-through for Hirschsprung disease: technique, controversies, pearls, pitfalls, and an organized approach to the management of postoperative obstructive symptoms. Semin Pediatr Surg 2010; 19(2): 96-106.
  7. Friedmacher F, Puri P. Residual aganglionosis after pull-through operation for Hirschsprung's disease: a systematic review and meta-analysis. Pediatr Surg Int 2011; 27(10): 1053-7.
  8. Yang S, Donner LR. Detection of ganglion cells in the colonic plexuses by immunostaining for neuron-specific marker NeuN: an aid for the diagnosis of Hirschsprung disease. Appl Immunohistochem Mol Morphol 2002; 10(3): 218-20.
  9. Nakao M, Suita S, Taguchi T, Hirose R, Shima Y. Fourteen-year experience of acetylcholinesterase staining for rectal mucosal biopsy in neonatal Hirschsprung's disease. J Pediatr Surg 2001; 36(9): 1357-63.
  10. Staines WA, Bettolli M, De CC, Swinton E, Sweeney B, Krantis A, et al. Fast evaluation of intraoperative biopsies for ganglia in Hirschsprung's disease. J Pediatr Surg 2007; 42(12): 2067-70.
  11. Martucciello G. Hirschsprung's disease, one of the most difficult diagnoses in pediatric surgery: a review of the problems from clinical practice to the bench. Eur J Pediatr Surg 2008; 18(3): 140-9.