بررسی مقایسه‌ای سود و زیان دو روش بیهوشی تهویه‌ی ریوی با دی ‌اکسید کربن انتهای دمی بالا و پایین حین بیهوشی عمومی

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، مرکز تحقیقات بیهوشی ومراقبت‌های ویژه و گروه بیهوشی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: در تهویه‌ی ریه‌ها حین بیهوشی عمومی، سعی می‌شود غلظت دی ‌اکسید کربن انتهای دمی در حد mmHg 1-0 حفظ شود. به نظر می‌رسد روش بیهوشی تهویه‌ی ریوی با دی اکسید کربن انتهای دمی بالا از اتلاف گازهای تازه‌ی تنفسی و داروهای بیهوشی جلوگیری می‌کند و مقرون به صرفه می‌باشد. از این رو مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین مقایسه‌ای سود و زیان دو روش بیهوشی تهویه‌ی ریوی با دی اکسید کربن انتهای دمی بالا و پایین حین بیهوشی عمومی، به انجام رسید.روش‌ها: در این کارآزمایی آینده‌نگر یک سو کور، بیماران به طور تصادفی در دو گروه 34 نفره قرار گرفتند. گروه مورد با روش دی اکسید کربن انتهای دمی بالا و گروه شاهد با روش دی اکسید کربن انتهای دمی پایین تحت تهویه قرار گرفتند. بیماران دو گروه از نظر دی اکسید کربن انتهای دم و بازدم، شاخص‌های همودینامیک، مقدار ایزوفلوران، گازهای تازه‌ی مصرفی و هزینه‌ی آن‌ها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده به وسیله‌ی نرم‌افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: مقدار و هزینه‌ی گاز تازه‌ی تنفسی مصرفی در طی مدت عمل جراحی در گروه مورد به صورت معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (001/0 > P). همچنین مقدار و هزینه‌ی ایزوفلوران مصرفی در طی مدت عمل جراحی در گروه مورد به صورت معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (001/0 > P).نتیجه‌گیری: استفاده از روش بیهوشی با دی اکسید کربن انتهای دمی بالا، با اتلاف کمتر و مصرف پایین‌تر گازهای تازه‌ی تنفسی و داروهای بیهوشی استنشاقی همراه است و در نهایت، هزینه‌ی کمتری را بر بیمار و سیستم بهداشتی تحمیل می‌کند. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative Evaluation of Cost and Benefit of Two High and Low End-Inspiratory Carbon Dioxide Pulmonary Mechanical Ventilation during General Anesthesia

نویسندگان [English]

  • Mojtaba Mansouri 1
  • Hengameh Molavi 2
  • Faezeh Farhang-Kouhpaei 2
1 Associate Professor, Anesthesiology and Critical Care Research Center AND Department of Anesthesiology and Critical Care, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: During pulmonary mechanical ventilation in general anesthesia, end tidal carbon dioxide concentration should be preserved in the range of 0-1 mmHg. It seems that pulmonary ventilation with high end-inspiratory carbon dioxide concentration prevents loss of fresh inspiratory gases and inhalation anesthetic drugs and is affordable. This study was designed to evaluate the cost and benefit of two different anesthesia methods, high and low end-inspiratory carbon dioxide concentration.Methods: In this prospective, randomized and single-blind clinical trial, patients were studied in two groups of 34. Patients were ventilated with high and low end-inspiratory carbon dioxide concentrations in study and blank groups. Objectives were end- inspiratory and expiratory carbon dioxide concentration, amount of fresh inspiratory gas, and isoflurane and soda lime consumption and their costs.Findings: The amount of fresh inspiratory gas consumption and its costs over the duration of surgery was significantly lower in the test group (P < 0.001). The amount and cost of consumed isoflurane during surgery was significantly lower in the test group, too (P < 0.001)Conclusion: In general anesthesia, pulmonary mechanical ventilation with high end-inspiratory carbon dioxide concentration lead to lower consumption of fresh inspiratory gases, inhaled anesthetics and soda lime. Ultimately, lower costs are imposed to patients and healthcare system.

کلیدواژه‌ها [English]

  • End inspiratory carbon dioxide
  • End expiratory carbon dioxide
  • Fresh gas flow
  • Low flow anesthesia
  1. Baum JA. Low-flow anesthesia: theory, practice, technical preconditions, advantages, and foreign gas accumulation. J Anesth 1999; 13(3): 166-74.
  2. Eskaros SM, Papadakos PJ, Lachmann B. Respiratory monitoring. In: Miller RD, editor. Miller's anesthesia. 7th ed. New York, NY: Churchill Livingstone; 2010. p. 1411-41.
  3. Brockwell RC, Andrews JJ. Inhaled anesthetic delivery systems. In: Miller RD, editor. Miller's anesthesia. 7th ed. New York, NY: Churchill Livingstone; 2010. p. 667-718.
  4. Grigoliia GN, Makhatadze TA, Sulakvelidze k, Tutberidze k, Gvelesiani LG. Theory and practice of low-flow anaesthesia. Georgian Med News 2007; (145): 7-12.
  5. Honemann C, Hagemann O, Doll D. Inhalational anaesthesia with low fresh gas flow. Indian J Anaesth 2013; 57(4): 345-50.
  6. Kleemann PP. Humidity of anaesthetic gases with respect to low flow anaesthesia. Anaesth Intensive Care 1994; 22(4): 396-408.
  7. Aldrete JA, Cubillos P, Sherrill D. Humidity and temperature changes during low flow and closed system anaesthesia. Acta Anaesthesiol Scand 1981; 25(4): 312-4.
  8. Suttner S, Boldt J. Low-flow anaesthesia. Does it have potential pharmacoeconomic consequences? Pharmacoeconomics 2000; 17(6): 585-90.
  9. Baum JA, Aitkenhead AR. Low-flow anaesthesia. Anaesthesia 1995; 50 Suppl: 37-44.