ارزیابی مقایسه‌ای متابولیسم کندروسیت‌های مفصلی، تحت شرایط مختلف فشار جزئی اکسیژن و pH بر روی دو داربست زیست تخریب‌پذیر پلی‌یورتان و آلژینات

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسنده

استادیار گروه فیزیک و مهندسی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

چکیده

مقدمه: غضروف بافتی بدون رگ است که توانایی پایینی در خودترمیمی دارد و یکی از روش‌های ترمیم آن، بهینه کردن عوامل فیزیکو‌شیمیایی مؤثر بر روی سیستم داربست سلول می‌باشد. سیستم داربست سلول، سیستم مهندسی شده‌ای است که می‌تواند با کنترل عوامل مختلف فیزیکی و بیوشیمیایی در عملکرد سلول و رشد بافت جدید تأثیر بگذارد؛ علاوه بر آن که انتخاب نوع داربست نیز می‌تواند در فرآیند متابولیسم سلولی و تشکیل بافت جدید تأثیرگذار باشد.
روش ها: در این تحقیق، پس از جداسازی کندروسیت‌های مفصلی از مفصل پای گوساله‌های 9-6 ماهه، تأثیر دو عامل فیزیکوشیمیایی یعنی فشار جزی اکسیژن و pH بر میزان تولید و نرخ تولید لاکتیت بعد از 1، 2 و 3 روز کشت سلولی و تولید گلایکوسامینوگلایکن بعد از 3، 7 و 14 روز کشت سلولی کندروسیت‌ها بر روی داربست زیست تخریب‌پذیر پلی‌یورتانو آلژینات بررسی و مقایسه شد.
یافته ها: تغییر فشار جزی اکسیژن و pH، بدون توجه به نوع داربست، می‌تواند باعث تغییر میزان لاکتیت و GAG تولید شده و در نتیجه تغییر متابولیسم کندروسیت‌ها شود. بهترین شرایط متابولیسم بر روی هر دو داربست در فشار جزی 5% اکسیژن و 4/7=pH حاصل شد (001/0P < ).
مقایسه‌ی نتایج بین داربست BPUS و آلژینات نشان داد که متابولیسم سلولی تحت شرایط بهینه، بر روی داربست آلژینات بهتر از BPUS می‌باشد (001/0P

عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of Articular Chondrocytes Metabolism on a Biodegradable Polyesterurethane Scaffold and Alginate Beads in Different Oxygen Tension and pH

نویسنده [English]

  • Saeed Karbasi
Assistant Professor of Medical Physics and Biomedical Engineering, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
چکیده [English]

Background:
Cartilage is a tissue with a low potency of self-repairing. One of the methods in increasing of regeneration and metabolism in cartilge, is stimulating physicochemical parameters on cell-polymer systems, as cartilage based cells. The cell–polymer system can be used to identify and control various biochemical and physical factors expected to influence cell function and tissue growth.
Methods:
Two physicochemical parameters, oxygen tension and pH, was changed to measure the lactate and rate of lactate production after 1, 2 and 3 days culture and GAG (glycosaminoglycan) production after 3, 7 and 14 days culture of chondrocytes on DegraPol®, as a biodegradable polyurethane scaffold (BPUS), and alginate scaffolds. The results finally were compared on both scaffolds.
Findings:
Physicochemical parameters like oxygen tension and pH could change cell metabolism. In fact, the physicochemical parameters could affect lactate production and GAG content of chondrocyte cells and it does not depend on the type of scaffold. The best condition of the articular chondrocytes metabolism was for 5% O2 and pH = 7.4 (P < 0.001). The comparison between BPUS and alginate scaffold is showing that the results are better for alginate beads (P < 0.001).
Conclusion:
Oxygen and pH alterations could change the cell volume that cause changing of normal mechanism of transferring ions and other digesting solutes into the cells. Therefore, optimization of oxygen tension and pH could optimize glycolysis process in cartilage. Also, hydrophilicity of alginate causes better cell distribution and nutrition than BPUS.

Key words:Chondrocyte, Physicochemical parameters, Polyesterurethane, Alginate, Tissue engineering.